авион (м.)
Не ќе им се зарадуваме на ластовиците ако штрковите не ги носат на грб. - Како авиони, оштоумно се присеќаат.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зоки Поки има многу играчки: и моторен воз, и авион, и лимузини, и велосипеди, и трактор, и дигалка, и топки, и труби.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
На свијоците ги шири крилјата како авион, скока и креска колку што му држи гласот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Тоа беше смртоносната авионска партизанска тројка, која крстосуваше над друмовите каде што врвеа германски колони.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Ова е ловечки авион. Има само едно седиште ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Партизанот што стоеше до него, преведе: - Другар командант, јавуваат од Бари* дека авионите тргнале!
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Сѐ до пред неколку дни, кога авионот ни стана незанимлив и пуст.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Влегов во авионот и за миг се најдов високо, под самото сонце.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Ѕирнав од прозорецот што го нацртав на авионот и видов под мене, долу - слонови, лавови, зебри, жирафи, антилопи, носорози. Беа мали како желки.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Се наведнав и нацртав на влажната земја авион, а на едното негово крило го нацртав за спомен Карамба-Барамба.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Ненадејно, откај Мокра Планина, се појавија три ловечки авиони.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тие се впуштија кон авионот, го разгледаа внимателно и заинтересирано, а потоа почнаа дел по дел да го носат.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Весниците соопштуваат: „Малите дипломати со авиони патуваат.“ Дипломатите војните ги забрануваат.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
- Како тоа немало авиони? - со чудење прашува Гошко.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Гошко, гледај авион! - вели дедото. - Па што ако е авион! - вели Гошко и не ја крева главата.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Потоа го следи со очи белиот авион што веќе исчезнуваше.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Секој жител на Кралупи раскажува и за тажната историја на овој град - за неговото наполно разурнување од англоамериканските авиони во март 1944 година, кои го бомбардирале поради големите резерви бензин и други нафтени деривати, кои на ова место ги складирале Германците. Таков е Кралупи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Овде се претставени сите превозни средства, од трамвај и автомобил, па до најмодерните реактивни авиони, во нивниот историски развој.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Еден француски авион ги надлетува окопите бугарски и исфрла ракети. Ни кажува кај се.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ни рекоа: само да се смири малку, да ги отфрлат владините војски некаде таму, кон Олимп, да ин ги уништат аеродромите и авионите, та потоа ќе се вратиме дома, ќе учиме нема да се криеме по шумите, да спиеме под голо небо или во пештери.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
