аршин (м.)
Аршинот со кој таа се мереше, беше во рацете на газдите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Другите доаѓале со бавни движења до збунетиот Лозан Перуника и го мереле со аршинот на своите сомневања.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Редовот на музичката капела Јегор Пономаренко наредувам службено да го пратат на економката Акулина по предметот десет аршини јаже од кудељ.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но поимот за единицата постои во нас како поим на нешто. Да речеме, на аршинот.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Беше висок три аршини и три стапки и се гордееше дека води потекло по права линија од Иван Велики (позната камбанерија во Москва).
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во едната од поволшките околии имаше градоначалник од три и нешто аршини висина, и што?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Жителите рисјани на селото Долнец, Б-ска каза, имаат дадено молба да им биде дозволено да изградат црква на местото на старата мала црква која од старост се уривала, а била некогаш градена на имотите на домаќините Тодор Цане и Спире Угрин, долга 24, широка 16 и висока 10 аршини.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Одобрено му е, ама ако посади врби и тополи крај реката на секои три аршини, и за време од две години. Сега се жали!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Сосема ретки се вонвременските сонови И нема вонвременски аршини Со кои да се мерат и да се толкуваат сните А секое толкување на секој сон Треба да се прави со многу дикат
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Кај животинскиот свет, судбината, исто така, има различен аршин. Судбината на магарињата е иста, но не е со онаа на овците.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Само вода може валканица да измие под млаз од доживувања нови, такви обезличени судби без име, само справедливост без аршин двоен. Еден се многу, а малку се сто.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Се смеам и за она „распуштеница“, а и за она гнездо од тутки што навистина го има на темето, ама се „увалила“, како што вели мојата друшка со два аршина за еден ист пример.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тој се определи за следниве најчести заемки: аршин, најраспространета заемка за означување должина, ширина и височина (62-75 см), (од турски аrşin); ока, мерка за тежина, 1 238 г (од турски okka); чифт, пар, рало (од турски çift); еден, непарен, осамен (од турски tek); ѓутуре, кутурица, нешто земено без мера, на куп, наеднаш (од турски gütüre); карар, мера, умерено (од арапски ḳarār); ајар, мерка на чистотата на златото, а и точно и прецизно регулирање на саатот (од арапски ʿiyār); фира, тоа што се отфрла при мерењето и почесто при изработувањето на нешто, отпадок (од персиски fru); урнек, јурнек, образец, пример, кројка, модел (од турски örnеk) Климент Камилски се чувствуваше осамен на бојното поле со турцизмите кои го напаѓаа од сите страни.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
