баш (чест.)
Браво, бре, ово је баш делија ... Него шта, не може свака рѓа да буде четник...
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Баш затоа сум и дојден кај вас ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
А јас баш мислев да те прогласам за ударник.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Ни Доста не беше баш чиста за в црква.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тие можат еден ден да побараат да им се свири и со главите надолу. Е баш да не им биде. Фала им лепо. Доста е и ова: секоја вечер до сабајле...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Жалам, другар и другарке. Гозбата е завршена. Ајде кај овците! - им подвикна на кучињата, а тие, не баш настроени, се упатија кон плевната, кон своето стражарско место.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Е, баш ја искомплицира работата, мој Братиљубе, - му се подналутив.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
„Не си ми рекол баш ништо“, царот ја испружи својата тенка рака за да ја допре блескавата хартија и костурот на направата што личеше на птица.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Баш би серел врз нив кога би ме оставиле... Тоа ти е состојбата...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ете, досега бегав од неа, а еве гледате и сами, навасав баш на магичниот поглед на кој не можам да одолеам.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Но за тоа е потребно да се засака сѐ што е македонско! Ама баш сѐ!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А и редовните ствари не се баш ефтини: прашак за буви – 100$, глупости за глисти – 90$, шишање и чешлање – 40$, сечење нокти – 20$...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
– Баш ме интересира, – велам – дали овде функционира водоводот? – Не знам – вели. – Оди право кон бифето. Јас по неа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Баш би сакала да го почувствувам духот на џунглата.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
А може и ќе ни тргне, баш поради тоа.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Дали да формирам цена според понуда или според потрошувачка на една матка, која и така е спуштена (како „абарт“) и може ама баш секој момент да испадне и да се користи како перниче, додека чекаш автобус на постојка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И така, тргнува да весла, без платно, научена дека љубовта нема ама баш никаква врска со гужвањето чаршави, па сама веќе си ги одвоила тие две категории исто како и „појаките“ и олеснета со сознанието дека на наткасната никој нема да ѝ остави банкнота (е тоа е понижувачки!), без прибор за лов и риболов, се фали јавно со уловот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
- Оваа ли? - Е, баш таа... - И продолжија двајцата да пеат: Не се чудам, мила моја, мајчице, Што е војска многу, Мила моја мајчице, Што е војска многу!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
