божество (ср.)
Затоа таквата логика никојпат не можеше да го замисли „самодвижењето“, туку простото механичко движење на идентични, себеси рамни ствари и категории, под влијание на надворешна „сила“ или божество.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Се поздравуваат со Дај Бог, често се крстуваат со Перун и Митра, во нивна чест, во чест на овие старославјански божества, садат перуника и ги виткаат портите, вратите и прозорците на куќите со зеленило.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Таму, далеку пред себе, ќе ги гледам планините, каде низ коријата, со чист планински воздух во градот, се шетаат слободните шумски божества. Колку им завидувам!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Чанга мораше да праша зошто татко ми ја мешаше планетата Јупитер со истоименото божество.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Прчот долго, долго, стоеше на задните копита како бело божество на љубовта.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се прашуваше зошто во Кина козата се доведува во врска со громот, го фасцинираа врските помеѓу козите и божествата, го восхити митскиот податок дека козите, заиграни околу чадот, го откриле пророчиштето во Делфи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тивко како божество, што сонливо се наднело над пределите на Франција, таа нежна ленена опна, таа бујна вреќа со вжештен воздух лесно би можела да се откине и ослободи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Нивоата на искуствата можат, исто така, да проникнат во симболичниот свет на митовите и легендите, архетиповите, божествата и бајките.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во Аргентина, матичната земја на Кортасар, се смета дека Аргентинците не настанале ниту од ацтешките ниту од другите домородечки божества, туку од утробите на бродовите што пристигале на брегот на реката Ла Плата од сите страни на светот, а особено од Европа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Злосторник - Бич на божественото Корист - Идол, му се жртуваат сите правосудство. богатства.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И конечно, тој релативизам кој науката ја трансформира во поезија, а поезијата во егзистенција е тој фактор кој му овозможува на секој медиокритет во дадена ситуација да се вивне до нивоата на божество и на секој уметник и гениј да пропадне до бедата на обичен месар на банални страсти.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Кој може да објасни како или зошто тој снежен леопард дошол од Азија да престојува во таа неупотреблива пештера во едно маргинално земјоделско градче меѓу полиња на јачмен и компир во јужен Ајдахо. што го оформило таквото патување, какви лоши проценки, кои промени на ветер или струи, какво промашување на кое божество?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На крајот, го завршив мојот расказ со наслов Мртвите божества, па му го дадов на Татко на вообичаеното прво читање.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сталин остануваше, посебно во Албанија, и трансцендентно идеолошко божество!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А мене во мигот ми го плени погледот голема колона мравки кои во организирана права линија се движеа низ телото на едно камено божество.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Од таа гледна точка, новата народна уметност по ништо не се разликува од култот кон народната уметност во комунизмот, кога се правеше истото, само што наместо за мобилен телефон се пееше за тракторот како врвно ново божество на рекордерството и ударништвото, па на новоредените женски деца им се даваа и „адекватни“ имиња – Тракторка, на пример.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во тој пасос бев рекла дека таквата десакрализација знае да настапи непредвидливо и молскавично и дека на следбениците на водачот дотогаш издигнат до степен на Божество, наеднаш ќе им потемни светлината на неговиот ореол и тие ќе останат бесни на себе што до вчера го обожувале.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Наоколу карти, божества, хороскопи
слики, книги, мемоари
пресметки, математики, хронометрии
ти стануваш појдовна точка за сѐ
да може да се сложи
ти си ѓаволски склоп
структура на структури
Време, Литературо
покажи ми ја темната страна
вишокот, несводливоста
хроничната невидливост
нашата обострана завист.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Елеазар бен Цви пред очите ги гледа ликовите на првите владетели што во новата земја ги обединија еврејските племиња и на свештениците на единствениот бог што водеа битка со првосвештениците на паганските култови на богот Баал и на божицата Астарте, ги гледа нивните жртвеници и необични ритуали во кои на овие божества им жртвуваат крвни жртви, обезбедувајќи, по сите колебања и пресврти, доминација на единствениот, на Мојсеевиот бог и на неговите свештеници, на рабините од древните времиња благословени оттогаш, па сѐ до денес, сѐ до него.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Во Татковите книги има едно мало поглавје озаглавено со Поука за божествата (Leon sur les divinits).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
