буквар (м.)
Инаку, еден од најзначајните обиди шопското наречје да се издигне на степен на литературен јазик за Бугарите и за Македонците, како компромисно решение, го направи штипјанецот Јосиф Ковачев (1839-1898) со својот „Болгарски Буквар” (1875), наведувајќи дека „шопското наречје”, со центар во Ќустендил, е средно и најчисто зачувано меѓу „севернобугарското или балканското” и „јужнобугарското или македонското”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие веќе ги научија првите букви од крадечкиот буквар и го полагаа својот животен испит по туѓите куќи.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се изми надве-натри, покасна и уште предвреме си го зеде сакулето со таблата и букварот и излезе од дома.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Колку убаво е да имаш буквар и да си читаш од него!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Митко е ученик и седи на масата. Од својот буквар учи стихотворба и гласно чита: Маче мое, галено, со муцунче шарено, мирно ти ми седи и потенко преди.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Потоа Тоше го врти букварот и чита за малиот Миле и неговата мама, па за Ема што сама се мие, и ред други убави работи.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И му велеше на својот другар: - Само гледај ти, Миладине. Го читам како буквар.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Дедо ми, ако го прашаш, поубаво ќе ти раскаже. Тој планинава ја знае како буквар.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Таквиот буквар положувајќи ги во Македонија основите на поуслагодената српска писменост, ќе ја омили српската книга и ќе им ги наложи Србите (на народот) како поблиски луѓе и ќе се поитри да го задоволат...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Би требало да се состави еден македонски буквар кој ќе биде споен и измешан со српскиот, но така што да содржи две третини македонски а една третина српски јазик, и тоа во втората половина...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Букварот, велат, ќе ги обедини, ќе ги освести и заедно сите ќе се кренат да се борат, и Грција склучува договор со Турција и ги враќа Грците од Мала Азија, сите ги населува во нашите градови, а македонските Помаци ги иселува во Турција, ти ја земаат земјата сосе гробови, а без гробови немаш ни роднини, нивните војници со убиства се фалат во писмата: кој колку Македонци убил, се натпреваруваат во убиствата и затоа добиваат наградни отсуства и нешто друго добиваат,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во тој момент веќе почнаа да се рушат ѕидови, градови, граници, исчезнуваше оној свет што беше зацртан во мојот буквар.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Па и самиот Оддел за документација беше само еден огранок на Министерството на вистината, чија примарна задача беше не да го реконструира минатото, туку да ги снабдува жителите на Океанија со весници, филмови, книги, телекрански програми, драми, романи - со секој можен вид информација, упатство, или забава, од статуа до слоган, од лирска поема до биолошка расправа и од детски буквар до новоговорен речник.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Рада како од буквар почна да им ги чита мислите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Исто така, уште од дете бев екстремно сензитивна и понекогаш се чувствувам како од буквар да ги читам туѓите емоции, а според тоа и нивните дела.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
