ваа зам.

ваа (зам.)

— А за поасот, можиш да го сопашиш ваа вечер, па одутре тамо ,ќе му се учиш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И на кое дете ваа вечер се наречува наредено е така господарцки да живее.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кај вати, чавките да го јадат!? Море, во ваа нашта куќа сѐ се разбреало. Ни машко можиш да прибериш, ни стока.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Мајката! И во ваа пустелиа имало црква!“ — и ако не беше се скарал со господ заради Миша, сакаше да крене рака, да се прекрсти; разгледа по околината да ја види црквата, но се излага.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И го направи. Го обеси на дабот пред неговата колиба Петка Ромков што отиде во Раково, газејќи ја Толевата пресуда.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Лели ќе ме земиш со тебе? Како ми велеше зимоска? Сети се само колку убаво си а поминаме ваа зима!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие се наде­ваа дека со помош на Хабловиот космички телескоп ќе го најдат она што го бараат во формата на бројните ѕвезди - црвените џуџиња, кои би биле премногу слаби за да се видат со земските инструменти; меѓутоа, кога моќниот Хабл ги пребара големите празни простори во нашата галаксија Млечен пат за коишто беше проценето дека ветуваат, наместо да откријат дека се посипани со црвени џуџиња и недостасувачка материја, покажа дека се празни како орманот на мајка Хабард или џеп во кој сте сигурни дека сте го ставиле клучот, патем начнувајќи уште една загатка: загатката на доказот дека космосот е неколку милијарди години помлад од најстарите ѕвезди во него, барем според начинот на кој сме навикнати да ги мериме нивните старости.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Им приреду­ваа серенади на младите моми.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)