верверица (ж.)
Или, можеби, ништо не криеше. Како орев од кој вешта верверица ја извадила на неразбирлив начин јатката оставајќи на тврдата кора фантастично мало дупченце.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Верувам , и самиот не знам зошто, дека некој над чашата приклал верверица.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Инаку ти би видел дека твоите сонувани џиновски стебла се истргнати од корен додека во нивните стеблаци невратно гаснат очи на црвени верверици; инаку ти би видел дека белите гриви на ветровите висат како свенати класја.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Повремено, таму во белата тишина на коријата ќе се одронеше снег, предизвикан од летот на некоја невидлива птичка, или од скокањето на некоја верверичка.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но, во едно се разликуваа. Едната верверичка, што се викаше Буба, беше многу ранобудна и многу работлива.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Во соседство живееја две верверички на слична возраст. И двете имаа прекрасно дебело светливо топло кожувче и голема опашка.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
На патот кон канцелариите на југословенските градежници, една верверичка го сопираше вниманието на секој минувач.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- А бре, кој ќе нѐ чуе ваму, вели Јоше Свирачот, волците или вејвериците?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На третиот пат, леле мајко, сум рипнала нагоре од столот, ко вејверица сум рипнала и сум го изгребала Мисајлета Ковачот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По дрвјата скокаат верверици и, заедно со гранките, се превиткуваат, се закрепуваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ники била верверица што скока од дрво на дрво.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Ама јас не се шегувам, слушаш? Се качи тогаш кутриот Јаков на орев да брка верверици. Го вика жена му, тој ѝ се клешти од стеблакот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Зад потокот се раздвижија вервериците.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Тој беше во свој елемент и среќен како верверичка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На раст беше низок, но мускулест и подвижен како верверица.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Од возбуденост дома бараше - маче, кутре, папагал, канаринче, верверичка, морско глувче, желка - сѐ што видела таму - дури и спитомена страчка.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
А кога коњот пцовиса од ракијата Жолтокосиот како верверица истрча по електричниот столб.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Рекоа дека дивите свињи сосема исчезнале, а останатите лисици, зајаци, верверички, откај јужната страна имало и срни, и еребици.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Во таква ситуација, ти како верверичка на плоден орев се поместуваш сѐ на покрајните гранки, готов да се изгубиш во мракот од каде што си дошол.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Дворовите и парковите се препуни со верверички. Ги има милиони.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
