верност (ж.)
И затоа нека во верност се заколне секој, нека се заколне дека не ќе врши грабежи, се дури постои веков, во намачената Река.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Пред началникот Јован, како и Бино, плукна на бугаршчината и се заколна на верност краљу Петру I, за кое веднаш стана општински шумар на оној ист свој реон во којшто брка комитаџилак тринаесет години.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Лежеа меѓу секакви параграфи на државни платни списоци, примаа под рака пари за кучешката верност и пак, колку и да сакаа, не смееја да ми се доближат.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И султанот го награди за таа негова верност и храброст. My ја даде цела Румелија да пашува во неа, но да не го заборава; секогаш да му се најде во лош час. И му се наоѓаше Мехмед.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Нивните очи блеснуваат со поентерска верност.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Не верував во верност, Оче Симеоне. Нели ти кажав порано дека последниот заб гниел во челуста на тој некогашен цар.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тоа беше молитва на верност и понизност кон силниот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И сега талкам по патиштата на веков кон незбиднатите дни а чувствувам од оковот на зборот се ослободува градината оставена бали од облаци врз плешките ми тежат под нив се движи градината и цути и се плоди прецутува и гние и постојано расте под грлово туркајќи го да излета надвор зборот на верноста болот на разделбата Како сенка што се менува а не гине ни в ноќта.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ветувајќи си верност еден на друг, Богуле ѝ даде прстенче што ѝ го купи од прематарите.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Верноста уште повеќе си ја зацврстија, кога на враќање дома провирајќи се низ грмушките, се боцнаа на трњето.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Лежеа меѓу секакви параграфи на државни платни списоци, примаа под рака пари за кучешката верност и пак, колку да сакаа, не смееја да ми се доближат.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Но уште се сеќавам на приказната за штркот и штрчицата, за нивната верност и казна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И за љубов да се гледа, и за верност да се гледа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во неговите песни се раскажувало за јунаштвото на Турците од минатото, од времето на Муратовата моќ, за нивната страсна љубов и за убавината и верноста на нивните жени.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Затоа, испиен и невозможно аглест под излитената мантија со боја на исчадено вишново дрво, го оживувал стравот на Откровението од многуглавата Библија: Фиданка Кукникова еднаш се заколнала на верност пред олтар а маж ѝ е жив, скита и се откупува од гревови негде, ќе му побелат очите од печал и копнеж, ќе се врати на своето парче камен во некоја од пештерите и ќе му се пожали на господа - делкав по светов крстови за твоја слава, зошто ме фрлаш во нови искушенија?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- А ти мислиш дека човеков е сега дојден, - ми вели таа мене ставајќи ми на знаење дека роговите сум си ги имал на главата цело време додека поради верност сум се воздржувал да згрешам со оваа жена која со толкава љубов ми се подава.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Робер Мале, писател, ректор на Сорбона Овој сказ, во облик на апологија, ја илустрира верноста кон традициите кои означиле еден народ наспроти дехуманизираната идеологија.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Фанатичната верност кон партијата лесно минуваше во крволочност кон козите, кон нашите детства.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
23 Непосредно по потпишувањето на примирјето, па дури и пред во Версај да отпочнат преговорите помеѓу Франција и новото германско Царство, пратениците на Алзас и Лорена во Националното собрание во една свечена декларација ја обзнануваат својата верност кон Франција.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Критичарите, пак од друга страна, често вршат проценка на преводот од едниот или другиот аспект на две ограничени гледишта: од тесните погледи кон верноста на преводот (оценка којашто може да биде направена само во случај критичарот да ги познава двата јазика) или од точка на третирање на текстот на ЈЦ како дело на нивниот сопствен јазик.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
