втаса (св.)
Рипнале сите просто и на врата в куќи го пречекале, сите плачејќи го избакнале и здраво и живо сториле, а Силјан им бакна на татка си и на мајка си десница и проштење им сака за клетвата што го втаса.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ах, проклет да е тој саат, си велел сам со себе Силјан, кога им грешив на мајка и на татка, да ме втаса ваква клетва, бев човек сега и да си ги пречекав сватовите, и јас да се веселам како сите што се на свадбава.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Тој ме втаса на плоштадот по кој ветрот си играше со расфрлани книвчиња.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Попот го остави сандачето и ѝ ги даде на Бисера клучевите од куќата, и торбата на рамо — се загна горе Жиовски дол, со надеж дека ќе ги втаса општинските управници.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Тоа беше шо беше!“ — си рече Митра — „ами да гледам сега да се омира со Доста, та да поседиме ошче некоа подина заедно дури да ми потпркнат дечињата, па кога ќе втасаат веќе за работа, да си се оддела и да си а гледам работичката.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога Доста рече „да втасаме порано дома“ по целата снага трпки ѝ поминаа, па си помисли во себе: „Ех, сполајмити, бре боженце, оти и за мене имало „дома" да ме прибере.“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Штом огрее ден ќе ме втаса крај мирната река: „Поведи ме во Boulogne i Vincennes, столетија јас тебе те чекам."
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Сега, или попосле, неговата мисла мораше и од оваа посока да втаса до нив.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Колата втаса... Двете сестрички го прегрнаа Гоцета, мајка му го избакна, а пак татко му за среќен пат му спушти во раката златна лира...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Мајка му, преврзана со црна шамија, истрча надвор и изненадено праша: - Втаса ли, мој мајкин домаќин?
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тукушто излезе од селото, го втаса селанецот Анѓеле.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Втасаа на една падинка. Далеку напред и назад поставија стража и седнаа да се починат.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Безбели некого од Орленци ќе најдеме да ни раскаже понатанко. Уште над село втасаа еден пристар човечец со товарено магаре дрва.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еден куршум беше го втасал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И кој ја заподенал борбата, господе, велат, дали не им втасува небо или не можеле да се разминат, велат. 58
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оти дождот само се привсилува, капка со капка се втасува и се спојува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Секој оној што посегнал кон нечесно дело далеку не ќе втаса, рече потоа строго, сурово, познато.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Е, излеговме. Трчаме да ја втасаме главнината, а јас веќе не можам ништо да проговорам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Е, втасавме некако, се најдовме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Кога втасаа толку да узреат?!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
