гомнар (м.)
Во домот најмалку трипати во месецот доаѓаа одговорни другари, добротвори, благородни луѓе, граѓани, татковци, мајки во потрага по своите деца, задолжени активисти, предавачи, артистички трупи, поети, морнари, секакви гомнари, потоа некои си другар и другарка Лажоски, маж и жена или брат и сестра, чудовишта, инспектори по здравје и хигиена, едни вечно гладни луѓишта.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Извини, душичке“, рече таа. „Не сакав да седнам врз тебе, ама оние гомнари ме бутнаа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, на кои тоа гомнари не требало да им веруват, Винстон не можеше да се сети.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не требаше да им веруваме на тие гомнари“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се искачив на насипот кај Земанек и му реков: „Го суредив гомнарот“, а тој гледаше престрашено во мене и велеше: „Ти си луд, човеку, ти си сосема луд!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Невесто, потивко пуштај ја чешмата дека со септичка јама сме, бргу се полни, а камионот (гомнарка) не може да се симне до кај нас, ах, мака мачиме со водата, а и ти при толкаво езеро, в купатило се капиш!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
