грашок (м.)
Затоа и бабата Тода си седна каде што и е редот — на долниот крај на трпезата и убаво си се накрка од дебелиот грашок и топлите погачи, та за царевка непара се стегаше оти беше без заби.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Истребија жените еден котел царевка, уште еден грав; ги сварија во големите латвици, и кога дојдоа сповојничарките, секоја со по двет-три деца, ја исркаа царевката, го макнаа грашокот со топлите булиња и погачи, го поткренаа сите „новиот човек".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Токо, ете, вака, кога грашок, кога леќичка, тиквичка, пиперчички, расолец — дури да си го заколиме гуцето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тешко ми дише, грашки пот ѝ се постилаат по лицето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На Мусли бег и пазувите и папокот му се наполнија со пот; грашки пот му избија на челото, на лицето.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ручаме пире од грашок со месо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зајдувам од кашлање, што се вели, грашки пот ми одат по челото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од земја ние имавме едни урупчиња по селото во кои садевме по некоја пиперка и по некој домат, трошка празе и граше и босилок и џинџуле колку да се најде за на мртовец и девојките да стават на плачките на благ ден.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Откако ја изеде својата порција шпагети со сос од патлиџани, грашок и шампињони, од салветата што му беше приложена до чинијата направи десетина мали топки и со некаков ластик кој на кој знае кој начин се најде во близината, се обиде да го гаѓа својот пријател сликар, на што овој се навреди и побегна.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Можам ли да добијам уште малку грашок?“ рече.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Имал морков, но ќе садам грашок, зелка, аспарагос!“
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Сливи, вишни, црешни, секакви градинарски растенија, сончогледи, краставици, дињи, грашок и дури гумно и ковачница.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Како во софистицирана програма за анимација можеше да го реконструира секое негово движење - начинот на кој застануваше пред огледалото и во профил си го гледаше задникот кога пробуваше фармерки, благата повиеност на ’рбетот и затегањето на мускулите дур отвараше конзерва грашок, дланката со која се обидуваше да го задуши бунтот на влакната кои секое утро му прогласуваа автономија во косата, влечењето на нозете во полураспаднатите влечки, сите извивања на телото под различни агли и во различни позиции, кога тоа беше ненаспано, возбудено, бакнато или тажно.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
И грашокот, што сега требаше да биде узреан за берба, веќе беше засушен.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Еден вид неодредено задоволство пропулсира низ неа, зрната грашок на нејзината мека дланка беа бумбарести и убави како здрави бебиња.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Салати прво, после грашок, после тиквички, после боранија, после пченка, после пиперки и домати.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Чувство на евтиност, како изрецкана конзерва од грашок чија испразнетост тркала сирови зрна во туѓите стомаци, не оставаше премногу простор кој може да се иполни со вкусна, топла чорба.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Ќе те глочка како зрното грашок принцезата.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
