граѓанин (м.)
Блазе си им анасана на граѓаните, тие ете тие живот поминуваат ја, а не како ние селаните ќе испукаме од горештина, пот да ни тече од челото како река.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ако се раздени, ќе ти кажам јас тебе клетва ќе добијам и друзи маслаати што ми ги кањараш ти мене, си велел сам со себе Силјан, дури да си појдам в град, да ќе ме видиш ти овде да ме тераш ти на жниење на оваа силна горештина, бидејќи има в град ладни меани, да седам и ќеф да терам со граѓаните.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
За г.Бешков попрашајте кого сакате во Битола, било тоа од персоналот на тамошните консулства, било од бугарските учители, било од влашките, било од граѓаните или најпосле од Циганчињата со кои има разговарано г.Бешков, постојано одејќи по градот без работа, и сите ќе ви кажат кој е г.Бешков.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но таа беше бесполезна, па и опасна, не само за тие што се критикуваат, ами најпосле за тие што критикуваат: Комитетот беше сесилен; тој ги имаше во своите раце животот и смртта на сите граѓани и не примаше никаква критика на своите постапки.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ЖЕТВАРКИТЕ: Ајде бре, не играј со нас мајтап. Ти ќе бараш граѓанка.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Тргнете денес згрнати чисти работници - граѓани мои, рудари, огнари и машинисти, - ударници - на трудот херои!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Тоа беше безизлен сокак на безизлезни граѓани.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тие услуги се плаќаа можеби поскапо и од самите наказанија, ама главно луѓето не се запишуваа во „ќелеш“ тевтер, како ги викаше тој наказателните книги што се водеа кај кадијата и кајмакамот за евиденција на накажаните граѓани.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крле сврши четврто одделение и веќе беше „слободен граѓанин".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Зборовите како судски печат ги удираат скараните по чело и тие, обајцата, почнуваат во еден глас, јас сум чесен граѓанин и доброволен дарител на крв, јас сум нешто повеќе, редовно плаќам членарина и имам книшка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Со попладневните возови патуваат само благонадежните граѓани.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Меѓу граѓаните и во околината се шири глас: работлив, дрзок, лукав и деловен човек на пазарот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Потоа во Битола се вршеше распит на граѓаните. Го распрашуваа и Гоце Делчев.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- А ти, јајца ли носиш, пријателе?- праша граѓанинот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Кога пристапија до портата, граѓанинот цврсто ја тргна железната алка од портата и со растојание чукна на портата трипати по три.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Разулавените граѓани рушеа сѐ што беше златно, па градот заличе на град нападнат од диви непријателски орди.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И кога да видиш, тие граѓаните што решиле да дојдат тука, нема да згрешат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Изгореа Баница, Невеска, Крушево и стотици села; проплакаа илјадници мајки, жени и деца, се наполнија затворите со илјадници невини граѓани.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Другите мачки од дворот непријателски го дочекаа граѓанинот, но кога видоа колку е мирољубив, се спријателија со него.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Мачорот Ловџија не знаеше дали да се лути или да се смее, но брзо го фати глушецот и слатко си го изеде пред вчудовидениот мачор граѓанин.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
