деноноќно прил.

деноноќно (прил.)

Луѓето беа постојано со лопатите в раце: ги чистеа деноноќно покривите од куќите и плевните, ринеа и правеа патишта деноноќно, но и снегот врнеше деноноќно; како да беше заинатен и скаран господ со луѓето: тие фрлај и расчистувај го снегот - тој фрлај друг.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Довлечкаа дождови што деноноќно туриваа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Штом ќе се разгласеше дека војната завршила, луѓето сета комина што ја имаа (од сливи, од дренки, од муренки, од грозје, од кајкушки и оскоруши) ја вадеа од бурињата и ја носеа на казаните крај езерото да ја печат; се носеше и комината од црковните сливи и лозја и деноноќно се печеше ракија, и деноноќно се пиеше; пиеше старо, младо, машко, женско; како што капеа казаните - така луѓето со чашки, со филџани, со канчиња, со матарки, црпеа од ракијата, пиеја, наздравуваа еден на друг, ѝ наздравуваа на слободата, се бацуваа, пиеја колку што душата им сакаше и не им сакаше, кој како ќе се испијанеше скокаше сосе алишта во езерото или пак луѓето го пикаа да го оладат и отрезнат; но по секое отрезнување - започнуваше ново пиење.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ми велеа дека преку Рајна минуваат петнасет моста, а по Рајна деноноќно се влечат бродови, најмногу товарни и таа денес е главна сообраќајна артерија, главна, за превоз на стоки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Испитувањето траеше деноноќно, - еден по еден нѐ повикуваа во управителовата канцеларија.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сигурно некој го видел како се мушка низ дворот, му го пронашол скривалиштето, деноноќно го демнел.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
I Дождовите деноноќно врнеа; туриваа силно, поројно; не се знаеше што е небо, што е земја: споени беа, измешани, каша; урликаа реките, потоците, трапиштата, суводолиците; влечкаа од планините чакал, гнилеж, дрвја; се разлеваше водата низ селото ги поплавуваше дворовите, куќите, плевните, ќералите, кошарите, гаждарињата, бавчите, гумната, нивјето, трлата, елиците, стоговите, листовниците - поплавуваше сѐ; туфкаа луѓето не можејќи да излезат надвор, рикаше добитокот гладен, гракчеа кокошките бегајќи сѐ повисоко на кокошарниците и плевните за да не ги зафати водата што растеше; прегладнети удираа со клуновите по гредите и ќерамидите; кучињата пливаа низ водата влечкајќи удавени животинчиња за да се нахранат; гледаа тажно луѓето од куќите, од прозорците, гледаа во водата што растеше, во дождот што непрестајно паѓаше како да се истуриваше од некои небесни мориња; овошките во градините и дворовите стрчеа со ветките над водата како давеници што бараат помош; полесните предмети: сандаци, кошови, канти, каци и разно овошје, пливаа по водата, одеа каде што ги носеа брзаците.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сите што сме собрани тука имаме по еден Патрокло потопен во конечната осама, што безгласно тежи по сонцето, под кое би надничел деноноќно само повторно да го проучува допирот на зракот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Деноноќно стигнуваа до центарот извештаи за однесувањето на козите, се испраќаа криптозаштитени инструкции до републичките центри, се сумираа искуства, се испраќаа препораки, директиви, се сугерираше планот за последниот јуриш против „белата контрареволуција”.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Завиваше во собите, и вратите се клатеа деноноќно.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Човек надвор од сопствениот митски простор е обичен пес деноноќно гонет од бескрупулозните шинтери.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сето тоа деноноќно ги држеше сетилата будни.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тоа беше изум со чија помош секој беше деноноќно опколен од поткажувачи кои добро го познаваат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Каранфилчето и сахаринот, сами по себе доволно одвратни, не можеа да го отстранат тешкиот мирис на зејтин; а најлошо од сѐ беше тоа што мирисот на џинот, кој престојуваше во него деноноќно, во свеста му беше неразделно измешан со мирисот на оние...
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие можат да те шпионираат деноноќно, но ако сочуваш бистра глава сѐ уште можеш да ги надитриш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ете, вредело да се вложи труд, деноноќно бдеење, трпеливо редење збор по збор - недобројана низа... младите тоа го прифаќаат, го кажуваат како нешто свое, блиско, доживеано...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Да не заборавиме - на врвот се наоѓа и телевизиски репетитор со екипа техничари која деноноќно се грижи за квалитетен телевизиски прием.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Беше буквално деноноќно посветен на граѓански активности во корист на заштитата на човековата околина.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Монашки нишан: сведоштвото на Лука Блажениот 29 „Има нишани што ги следиш од рано детство без да знаеш зошто: - се будиш предзори додека сосема не се повлекла глувата сенка на ноќта кога сѐ е разбиено на безброј дробни честички сетен ситнеж кој подоцна ќе се склопи во запрепастувачки складен и топол мозаик, во фрески по ѕидовите, по подот, на сводот и сеќаваш кревкото, кршливото порозното, обезличеното се преобразува во својата виша смисла и ти се обзнанува: ни еден слом не е алогичен!; - тукушто си пркнал уште дете, стануваш аскет и заминуваш незнајно каде само (посакуваш!) да биде тивко, молебно створено и од природата, и од човека за деноноќно бдение за созерцание, вертикално понирање на веда - од небеса до подземи за живеење со жиг и жедба на монах ни горе-ни долу повеќе таму, одошто овде
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Денот и ноќта ги прават оние работи деноноќно, како што налага редот на куќата – Времето.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Повеќе