директор (м.)
За да се изработи една таква програма, македонските ученици во Белград во 1893/4 учебна година, во времето на инспекторството над нив на директорот на III гимназија Ѓуро Милијашевиќ, решија да состават македонско друштво во Белград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Систематски се развива извесна поделба на трудот помеѓу неколку стотици финансиски кралеви на современото капиталистичко општество:
„Во чекор со тоа проширување на полето на дејноста на одделни крупни индустријалци“, (кои влегуваат во управните одбори на банките итн.), „и со ограничувањето на провинциските директори на банките на еден определен индустриски округ оди извесен пораст на специјализацијата на раководителите на крупните банки.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Еден од финансиските кралеви на Германија, Фон Гвинер, директор на „Германската банка“, поведува преку својот приватен секретар, Штаус, агитација за монопол на петролејот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Шесте најкрупни берлински банки биле преку своите директори застапени во 344 индустриски друштва, а преку своите членови на управниот одбор уште во 407, вкупно 751 друштво.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Тие негови чести забелешки ме натераа директорот на гимназијата да го гледам како дибек во широко, црно палто и во риги црно-бели панталони: дибек - со окалки на остриот како молив нос под кој висеше правилен црн квадрат на светкави мустаки.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Директорот ќе викне полиција. Не се согласувам.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Директор е во едно лезбиско кабаре, достоинствена дама.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Срипа како попарен од местото и почна да го крева директорот, кој збиваше испружен со лицето накај штиците.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потоа си го зеде дајрето и го фати директорот под рака.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Што станало со мачката на директорот?“ ги праша не очекувајќи чудо - чудата лазеа околу него со жилавост на пиреј и троскот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Комшија бре, ах, комшија... - никако не запира да го прегрнува директорот Владо.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Ние мислиме дека она за мачката на директорот на поштата е пострашно“ , му рекоа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се сетија: мачката на директорот на една пошта пролајала со глас на пес; тој исплашен од божјата казна, му подарил на православниот црковен одбор државен радио-апарат со четири ламби и ја вратил својата партиска книшка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Само пет минути пред тоа непознато лице го извести директорот, некој си Французин Берже и тој остана жив, но премногу уплашен и растроен.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Францускиот конзул Стег и директорот на бродската агенција Месагери Меритим ги доближија главите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Половината е за тукашните чакали: Џемал-ага ќе земе колку ќе земе, па директорот колку што треба, па дежурниот на вратата, па стражарите што ги проверуваат донесените однадвор работи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Гоце, те вика директорот! Дојди во канцеларијата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Како се осмели да викаш „долу?“ - го прекори директорот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Добро што не те чуја сите. А особено валијата, - почна поблаго директорот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Доцна, работиме во две смени. Подобро ми беше порано во училиштето, можеби, пак ќе се вратам, разговарав со директорот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
