дијамант (м.)
Југ, Африка. твоите приказни за изворот на Нил, за дијамантските полиња, за плачот на антилопите, Никола...
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Седнат на златниот престол во најсвечена облека, со голем турбан на главата украсен со најскапоцени дијаманти, во долга свилена долама, со златно извезени пантовки на нозете, седеше старец од шеесетина години достоинствено и гордо ги примаше пријавените од Великиот везир странски дипломати.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Надвор врнеше снег. Ноќта беше студена, широката улица, - прелеана со мека дијамантска светлина, - пуста.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Некои луѓе со часови стојат само пред султанската дијадема, со 84-каратен дијамант, сместена во една витрина, која заслепува со своите светлосни преливи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Сјајот на скапоценостите во нив засенува на секој чекор и човек би помислил дека падишасите се натпреварувале еден со друг своите престоли да ги искитат со повеќе злато, дијаманти, смарагди.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Рече, дека тука некогаш била првата фабрика за обработување на дијаманти, а огледалата намерно биле поставени, за да можат преку нив да го следат движењето на непожелните „гости“ пред вратата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Му ја извади амајлијата од гушата и се загледа во дијамантното камче што светкаше.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ако се собират доброволни прилози од луѓето, еве и јас давам прилог: амајлија со скапоцен дијамант...“
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Не знам, никогаш нема до дознаам дали тоа е дијамант или паричка.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Требаше безопасно да мине над неговата глава и да се вовлече во неговото дијамантско гнездо.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Зелениот дијамант е пасивен во однос на сите цивилизациски збиднувања, тој е потполно незаинтересиран за човечките потфати сѐ до оној момент додека тој самиот не стане центар на интересирање на човековата алчност по моќ.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Зелениот дијамант можеби бил некаков космички истражувац во некаква си мисија, можеби облик на свест кој се појавил како плод на еволуција кај минералите, можеби некаква организирана и свесна заедница на минерали...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
- Можеби. Но јас никогаш не сум копнеел по дијаманти, Моето богатство се моите доживувања. - Овие доживувања – денешниве?
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
За жал, во таинствената кула не живееја зајаци, туку Мотренија, за која не знаев дали е вештица, алчна по богатство, или призрак што се храни со дијаманти.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Тогаш зелениот дијамант презема мерки со кои би ја зачувал сопствената девственост...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
- Копајте, робови, - повторуваше. – Оној што ќе најде дијамант, ќе добие двапати повеќе леб и кон тоа коцка шеќер.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Ама, кога погледот му затарашка понатаму од куклата, кога на некаков плафон над нивните глави здогледа дијамантски лустер, што расфрла млазови светлина во разни нијанси усукани едно во друго, а под лустерот елка накитена со, исто така, живи ѕвездички од бесценети камења, тој полека, полека се подигна.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Качен на највисокото дрво, седнат скрснозе во највисокото гнездо, на челото со едра светулка, во миг ќе свикаше со занес и со горделивост: „Ова на челото е дијамантот од турбанот на дедо, а ова сум јас, златно клуче, златно клуче за сребрен катинар, јас сум пергамент, јас сум тркалезна буква, уште неодгатната“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сите мудрости што ги научи старецот, ниту од далеку не беа доволни да се потисне помислата на дијамантот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Дијамантскиот отсјај на човековата кожа, чувството дека ти си дијамант, најскап жив примерок во целоста на живата суштина: тоа неописива внатрешна радост измешана со радоста што доаѓа однадвор.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
