доле (прил.)

— Море ми, како ти текна и воа да го направиш златна, Доле? — праша со восхитеност Доста Макрева и ја фати за врат небарем ќе ја избакне.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За светот на културата и уметноста и за боемите, па од каде и да доле, главните собиралишта на „Монпарнас“ се познатите кафеани „Ротондо“, „Дом“, „Купол“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Четириесет и две години откако под портретот на Мона Лиза го напиша овој криптограм, тој објасни дека слободниот превод (на овие пет букви) може да биде „доле има некаков оган”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во меѓувреме, доле во Тексас, еден писател кој се вика Брус Стерлинг веќе издал фанзин (типично строго постмодерен медиум) наречен „Евтина Вистина”; сите текстови беа потпишани со псевдоними, и сите заедно твореа групи за „герилни напади” врз СФ-от.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Според тоа, со криптограмот L. H. O. O. Q. Duchamp опишал три нивои на настанот: се одвива coniunctio oppositorum (Сонцето/Ергенот се симнува доле да се соедини со Месечината/Невестата); coniunctio води кон засилена свест (за што сведочи засилувањето на топлината, „огнот долу“); бидејќи засилувањето на топлината, тогаш кога е успешно, исто така е одлика на третиот степен на вештина, ова инцестуозно соединување среќно успеало да ги спои Ергенот и Невестата во андрогиниот Посветеник, а тој факт пак, од своја страна, го објаснува доцртувањето на мустаќите и брадичката што ја комплетираат насмевката на Мона Лиза, која веќе не е толку загадочна.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дури и го чу како вели -доле нозе боси, горе кур аждаја.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
За алхемичарите, поимите доле/земја/пасивно, се поклопувале со поимите месечина/ вода/женско.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Подот ја спушти доле, а молекулот помина веднаш над главата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Какви ли беа станале тие доле под витражот?... Нема утка!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но тие се плашат од забушавање, настојуваат за да бидат посигурни; те вентузи, те рендген, те да им се вади крв... да ги пипка некој од горе до доле... сѐ да им се измери... притисокот и глупоста...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Низ мојот прозорец се гледа Париз... Доле се распостила...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Далтон рече, „Одреди си шема. Стапни на секоја втора. Не гледај доле.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постојат моменти кога човек извршува симболично самоубиство, уживајќи во сопственото исчезнување и понижување: тоа се моменти кога човек сака до толку да се понижи, што да падне сосема ниско, а да ги убеди другите дека таму доле, му е сосема добро и дека е задоволен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Он закачува едно котленце месо на тополата горе и од доле навалил огин.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ви живите доле господине.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Од една страна бомбардираше со реклами за морал, а од друга ги финансираше младите зарѓани штрафери да пеат треторазредни стихови со благоретардирана бучкуруш содржина од типот на „Спушти се доле земи го горе” и „Биди зелен и изролај еден”.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Додека цел ден трчаш по пари жена ти на друг кафиња вари твоите денови станаа лоши твоите евра друг ќе ги троши Евро по евро, злато и сребро во трката по нив попушти нервно изгуби здравје за банкноти пусти бизнисот пропадна, тркало се сврти Јас со вера, а ти без евра падна доле, а јас се кренав судбина тера на разна роља животот тркало, а парата дроља
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Поглед подарува весел за заеднички миг, потоа нурнува длабоко доле, под школки бели, камен темен, но горе пак се враќа воздух и љубов да земе.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Зошто гушат и дават, не сакаат доле, во желудникот, таа храна бедна.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)