дотера (св.)
Таа позајмена и преработена азбука се предава од колено на колено и со предавањето се изменува и сѐ се дотерува до својствата на јазикот на позајмувачите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Го симна Ристета дома и кога попот му рече: „Оти празно го дотера магарето?“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Еден од таквите дни беше и Велјата сабота, во која Доста и Бојана навалија котол да приперат, да се измијат, да се дотераат за утре, за Велигден.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Та дотера дури до таму како и она ќе лула нејзини деца и ќе им пее приспивни песнички.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Додека молчеа така, ете ти го Мартина – ги дотера своите волови.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Го изми до светнување, го наполни со вода и испи едно шише, уште едно, уште едно, испи четири шишиња, пет – и најпосле дотера до десет.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
И кога ја дотераа и неа сејмените од црквата на сретсело пред кадијата, овој ја виде, таа го заслепе со својата убавина, та му нареди на својот буљукбашија Суљо-ага да ја однесе жива на конакот во Прилеп.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во тоа време – пред мракот – ги дотераа некои од семејните селските говеда и овци, та ги собраа и нив.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Дојди, седни на столчево до мене, да видиме зошто се дотерани овие сужни овде од Прилеп.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Беше добро и што отиде кај Претседателот, што виде дека тој со таа вар, што ја чекавте вие цела утрина, и што ја штедевте, бидејќи ви беше пред крај, ги дотеруваше ѕидовите, и дека неколку мајстори од твојата бригада работе тука, без да ти го знаеш тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа беше најголемата препрека на неговиот пат, беше една бескрајна угорница, што знае на човека да му ја дотера душата до носот и при летно искачување, но тој сега мораше да ја совлада неа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Трајче го дотера Дорча, му ги распремија ортомите и праштите и го натоварија.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Таа ги протри очите и лицето и свика: - Другпат никаде нема да ве водам! Дотерајте го магарето.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
На капите што вчера ни ги дадоа им сошивме црвени петокраки и ги дотеравме да не ни висат над тилот и ушите.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тие се мошне сериозни, суперсовесни, обично можат да дотераат до аскетизам, ги чувствуваат како грев сите нормални задоволства во животот...
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Многумина од војниците преку ден нагрижливо си ги дотеруваа окопите.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Бидејќи, Андон беше млад, а беше и здрав, јак, ги издржа сите ќотеци во село Манастир и Витолиште, та Мефаил го дотера и во самото Полчиште.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Така им беше пазарот со чорбаџи Тошета Налев: да сечат по десет трупа на ден, секој да ги дотера на бичкијата, да ги избичат ноќеска половината свои трупје, а половината да остане за мајсторот што работи само дење.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Додека тие се советуваа какви мерки да преземат, Ибраим го дотера коџабашијата Трајка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Татко му од сликарот скоро секоја година идеше од Германија и ја доградуваше, ја дотеруваше куќата.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
