дуализам м.

дуализам (м.)

Како вистински и доследен идеалист, тој сосема го укина дуализмот меѓу битието и мислењето, и на свој мистички и идеалистички начин го воспостави нивниот полн идентитет: и материјата на објективниот свет Хегел ја претвори во развоен процес на „светскиот разум“, чиишто категории вечно се движат по законите на една посебна логика.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Но авторот не се приклонува кон дуализам. Обете страни длабоко грешат, тврди тој.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Според Серл, битно е да се покаже дека и дуализмот и материјализмот се лажни бидејќи општо е прифатено дека овие го исцрпуваат полето, не оставајќи место за други опции.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ставот за јазикот изведен од когнитивната наука како и херменеутичките филозофи нуди алтернатива на традиционалниот дуализам ум- тело, за создавање на психотераписки приоди кон овие проблеми.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Најнапред, дали мораме да се помириме со тој дуализам на апсолутите? okno.mk 243
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ни едната од страните на дуализмот нема специјален статус.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тој го реформулираше традиционалниот дуализам внатре во механизмот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Прифаќањето на дуализмот во суштина значи признавање на поразот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Без оглед на тоа дали објект-јазикот не е ништо повеќе од здраворазумска измислица, важно е да се нагласи дека квалитативниот дуализам на настаните, самиот по себе, не го повлекува со себе дуализмот меѓу стварите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)