жандарм (м.)
Но при вториот или третиот стих Пере тивко му шепна: „Се заоблачи, Апостоле“, и тој веднаш ја сврте на „Дуњеранке“, оти влегоа двајца жандарми и дежурниот полициски писар Јачмениќ, кој се врати од Солун и си го зеде пак старото место.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Жандармот за него не беше груб и поради дебелите стакла на очилата личеше на жандарм.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сам. Зошто? А жандармот со очила, оној што веќе окова еден крвав нож, нема ли да оди зад него?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Жандармот секако не, зашто ниеден жандарм на светот не носел очила. Сум вообразил само.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се клештеше, јас поп, жандарм, робијаш, јас вечен патник кон нигде.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Кога непријателот навлезе наваму, жандармите ја напуштија куќата и се сневидоа некаде, а луѓето што сметаа дека од вратите и прозорците ќе имаат некаква полза - им ги удрија копачите и скепарите, па ги исподигаа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Во неа живееја жандармите што патролираа и го држеа овој крај ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Каква среќа ... Сигурно од жандармите се останати ... Нашите ќе бидат восхитени од ова ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Полицијата, придружена од педесетина жандарми со вперени револвери, и Албанци вооружени со стапови, навлегле во дворот и првин убиле еден шеесетгодишен бездомник, кој често тука спиел.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Еве за тоа што читаме во Мемоарот на Организацијата: На 23 април претпладне турски шајки, составени од професионални злосторници и крвопијци, следени од полициски чиновници и жандарми, без секаков повод и ненадејно, со бес и јарост се нафрлија врз христијаните низ битолската чаршија и, кого ќе сретнеа, го убиваа или рануваа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Мишел пишува: „Сите жандарми во еден глас ме прашаа дали го познавам човек, и кога им одговорив дека не го познавам, го измасакрираа тука, во мојот стан, во присуство на нашите фамилии коишто испопаѓаа во несвест од страв.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Војник во јаничарски полк, стражар, жандарм, везиров придружник, на крајот јаничар под наем!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
