залида (св.)
Како што гледате, времево сѐ повеќе заладува. Горе е паднат и снег.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
го врти ко пергил, ко шупливо оревче, далги ко куќи, ко ридови, небото го досегаат и тогаш многу повраќавме на бродот, ете, си велиме наспроти глава ни било трчањето, ама враќање нема, гледаш само вода и сонце, сонце над водата, сонце во водата, ѕвезди над нас и ѕвезди под нас, мислиш си залидал некаде во небесата, меѓу секавиците што се палат,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
а во Америка не палат кандила, како кај нас: со газија и со жарче, таму огнот го водат по некои телови, и не се гасне со дување, дувај си ти, ако немаш работа, и залидани сме, ти велам, некаде, којзнае каде, меѓу облаците значи облак ни го однесе алето,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И се кине фитиљот. Ја угаснува некое залидано ветре, ја брише некоја ветроштина. А може свирката од Јошета.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
2.00 Повторно заладува. Претпоставувам дека се спуштам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Ме чуди, зашто кога ја проверив, беше полна.“ Ќе се облечам“, додаде таа. „Изгледа како да заладува.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога заладуваше времето, Мајка одеше сама во киното.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Околу осум часот, ветрето од запад веќе имаше почнато да дува и заладуваше.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Така ибн Тајко немаше смелост да му признае дека не знае ни да чита, ни да пишува.
(Бела пауза)
Марин Крусиќ дојде пак кога заладуваше и кога честите бури на езерото го задржуваа дома синот на Тајкота.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Туку, ајде влегувај дома. Почнува да заладува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
