заокружи (св.)
За да се заокружи оваа слика, за да се дефинира, нешто е неопходно.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Се обзирна: големата риба уште еднаш заокружи околу него, потоа, со нежно бранување, изнурка насмеаната глава на – делфинот!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Угнетената жена иронично ја заокружува неговата идеолошка аура во најдиректно вжештениот дуел, додека го опишува својот „гинеколог“ со одлики коишто на овој другиот, како шовинист, расист и антисемит, најмногу му пречат: - Тој е Евреин од Етиопија, мајка му е католичка, бил затвореник во Јужна Африка, црн е како пик-ас, а веројатно ја пие и сопствената урина! 40 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Професорот Виктор зборуваше за птиците, но само што спомна некои црви, пред да стигне да го заокружи и поврзе своето излагање, го прекина професорот Џејмс, кој се разбираше во црви како самиот да ги правел.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Живееме во период во кој веќе никој не знае што треба да сака, во период на мошне заокружен, целосен нихилизам.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сопственикот добиваше визит-карта на Пансионот на која покрај адресата, стоеше и планот на Виена, улицата и местото на Пансионот заокружено со црвено тркалце.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Фасцинацијата со прашањето на надворешната граница, односно заокружувањето во единствена, етнички чиста, целина, се компензација за оваа слабост, бегство на општеството од сопствената вистина.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Тоа е и моментот во кој се отвора политичкиот контекст на делото, подоцна заокружен со Симонивите нејасни врски со политичката елита на Македонија како и со приказната за партиски поделеното и раскарано село, но дневнополитичкото милје, иако препознатливо, ни во еден момент не се наметнува самото како слика на современиот момент, туку пред сѐ, преку поврзувањето на минатото и сегашноста, се стреми кон воопштување.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Само заокружив назорум, назорум, како да демнам, а уште повеќе како да ме демнат.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сите преземени воено-политички мерки од страна на ЦК на КПМ и ГШ на НОВ и ПО на Македонија, кон крајот на 1944 година го заокружувале процесот на формирање на македонската војска која капитулацијата на фашистичка Бугарија ја дочекала како респектирана воена сила од страна на сојузниците, а на политички план ја верифицирала дотогашната борба на македонскиот народ за формирање на држава како пиемонт за обединување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Тука беа селата од целата долина заокружена со Сината Планина од југ, со Билга од запад, со големите полупошумени ридја од север и со еден излез кон Монастир, на исток.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Што се однесува до неговата ќерка моето мислење и пред овој настан беше заокружено.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И од работа побарала подолго отсуство. А впрочем, курсот по антропологија што го држи на Универзитетот, и онака веќе го заокружила.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
А што било? Јас можев веќе да ја заокружам приказната: Во ноември 1944 година, кога почнува посистематско собирање на таканаречените отпадници од народот, соработници со окупаторот, квислинзи, воени богаташи, кулаци и слично, за Борко Угрин се отворило ново поле за дејствување.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Поттикнат од тоа што ми рече Лена за гневот на Симона, онака како што таа го сфатила, јас сакав да ја заокружам претставата за односите меѓу браќата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
1. Кров над глава. Б: Заокружи го точниот одговор.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Животот одеднаш беше заокружен, имаше смисла.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Со нив требаше да се заокружи овој Реквием, во чие поетичко јадро, во неговите првични, рани песни, смртта на поетот е доживеана и искажана во еден неоромантичарски и симболистички пев при првичното модернистичко искуство, како смрт на славејот во занесот на пеењето, кога сето битие на поетот е обземено само од чинот на создавањето на песната и од поттикот таа, долго носена во себе, да се испее, да се забележи и соопшти.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
За жал, повеќето од нив не беа ни со заокружување.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
При разгледувањето на поранешните ракописи, читајќи ги десетината првични песни на таквото доживување на Рацин, како навраќање на нив, ги напишав првите и последните стихови на Реквиемот, со сензибилитетот и со поттикот тој да заокружи и заврши со духовното и поетичкото искуство на сегашниот миг на моето творештво.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
