запамти (св.)
Ќе ти кажам проста реченица. За твое добро, пробај да ја запамтиш.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
(Ако напамет правам математика без да ја разбирам, имајќи ги запамтено правилата за манипулација со симболи, дали „виртуелниот ум” во мене разбира?)
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Сестра ми во меѓувреме се оддаде
на волшебно одгледување растенија
гледаше во нив имаме ли иднина или не
моите невени развија раскошно
и сега ми се пред очи отворени како мугри
ти најмногу ќе ги израдуваш мама и тато
со твојата судбина, рече таа
на мама ѝ се врати надежта
и се насмеа за сите
тато се разбуди од сон што не ни го раскажа
и појде на извор
јас не верував во ништо иако и денес
се вознемирувам од помислата на неа
барем ноќта да не ја испуштам
денот изгледа не е доволен
да се стигне на правото место
реков и почувствував
- имам работа со симболи
од -ден-на-ден стравот е сѐ пострвен
ако не се исплашам нема да запамтам
што се случило
стравот е време
додека се думам во мракот
- останало ли нешто од мене
мрда под прстите
надигнат и препороден.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Со старите пријатели е најчудно. Покушаваш да им ги запамтиш ликовите, заедничките моменти, сите финти, интересни случки... Тешко ти е без нив.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Ќе го запамтиш ли овој ден, кога бевме среќни во мај? Љубов моја!....“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Во полноќта дојдоа три жени.. Првата св. Петка Римјанка Втората Св. Петка Иконија Третата Св. Петка Епиватска (ПЕТКОВ ДЕН) сите во петок родени, ден запишан ден запамтен...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Долго и молчешкум ја гледав мајка ти и го запамтив секое треперење на нејзините образи и збрчканото лице на кое и покрај длабоката старост, меѓу брчките сѐ уште се сочувани остатоци од дамна одмината убавина.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Фимка ги запамти и овие негови кажувања: - Ако бомбата пукне до тебе, тогаш - крст, ако бурето со оган што паѓа од небо, падне до тебе, тогаш - пепел.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тогаш Фимка разбра дека тие намерно така ги водеа за да не запамти никој, освен нив, кои патеки водат до магацините со оружје.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
