запашка (св.)
Ами кај ќе одиме кога ќе нѐ запашкаат после? — Ех, кај ќе одиме!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нивната милост се престорува во милосрдие. Ја свртувам главата настрана и пак се гледам запашкан, како туѓинец во постелата. Како тезгере фрлено, запотегалено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И лежам така запашкан, како туѓинец во постелата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Небаре збркана, запашкана.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
