зарамни (св.)
Не остана ништо у човека над најгрдото виши и провалиите ги зарамни и бездните и реките ги доскапчи камен гол црн камен!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Не остана ништо у човека - над најгрдото виши и провалиите ги зарамни и бездните и реките ги доскапчи камен црн гол камен.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Неа снегот вредно ја пополнуваше. тој знаеше дека врнежот ќе може и да ја зарамни сосема, но дека и тоа ќе биде само уште еден привид.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Језекил го повика малтерџијата да му донесе бетон, беше сам на таа височина, ѕидарите крај него беа ги зарамниле своите редови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не можеш да се разбереш, вели, а трагите зад мене снегот ги пополнува, ги зарамнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Радост завладеала меѓу луѓето. Го врзале змејот со синџири и фртоми, ги впрегнале сите волови во селото и го искачиле змејот на брегот, го донесле до големата дупка - сандилија, на која дното не ѝ се гледало - и го фрлиле змејот внатре; ја наполниле дупката со големи камења и ја зарамниле со земја да нема трага од змејот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ги зарамнува дупките, длапките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Снегот паѓаше толку брзо и лакомо што ги зарамни патиштата и изнафрла високи соспи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
На едно место, суводолица го има скинато. Треба булдожер од градот да го зарамнат.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
