зареди (св.)
Мајка му на Димка се искашла и бришејќи го испотеното чело со црвена крпа богомолски зареди: - Жени, за дигање на црквичка што ни ја наречува мајката божја да придадеме по некоја паричка. Еве јас прва.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се согласи. Ги наполни широките гради со воздух и брзо, без запир зареди: - Авганистан, Авива, Абеба, Акропол...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Поп Трајко крсти вода, Бино со децата од III и IV одделение одговараше на ектенијата, Толето и Бојана, кое веќе беше во III одделение, го рече апостолот и се заредија сите со ред по даскалот да го бакнат крстот и да ги чукне попот со босиловата китка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тука ќе дојде честељето со кафе и ракија, ќе напнат гајдите — сега две, една откај зетот што си ја водат сватовите, другата ќе ја најдат кај невестата ,и така ќе се заредат прво песни, потоа и ора, како на свадба!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Го удри еднаш некаде по главата со раката замавта одопаку, го пречека на другата страна, Мирче падна на земја, а Луман тогаш, во мракот, не гледајќи каде и како, му зареди удари со нозе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Што сѐ не мислеше да му нарече од лутина, но кога напладнето го сретна, застана пред него, му се загледа в очи со рацете наопаку, сакаше да му зареди да му вели сѐ што имаше смислено да му рече, ама сите зборови му нагрнаа одеднаш и како ветерот да му ги однесе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се заредија тешки ноќи на она циганско лето во кое природата со последни сили му се отргнува на сонот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Јован го фати и дваесетте, та кај Сирмевци се заредија стројници и за давање и за земање.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
По ручекот се заредија грнчињата со вино. Луѓето се ќефледисаа и удрија во песни.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Од првиот ден на нивниот заеднички живот таа зареди: како ќе се живее?
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој никогаш не зареди овде оро, ниту пак пригласи песна...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Запеа некој приглувнато и зареди - тага; никогаш недоискажана тага на печалбарскиот живот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ги зареди слободно сите села.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се заредија тешки ноќи на она циганско лето во кое природата со последни сили му се оттргнуваа на сонот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се заредија и француски и италијански и англиски песни.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Снеговите што се заредија му ја покрија короната и заличе на незакопан мртовец.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
