затекне (св.)
Турците ги затекнала ноќ отаде планинава. Косата им се крева, ни фесовите не ја држат. А зошто?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Во есента на 1940 година заминал на отслужување на воениот рок во Сараево, каде го затекнала фашистичката окупација.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Правеше сѐ, што беше потребно, за да го затекне самјакот на легало, или пак како продолжува да го разнуркува со својата долга чуручка црноземот по млаките.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Излегуваме на Преслопна, запоседнуваме под буките. И така, на седење, нѐ затекнува ноќта.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го затекна невремето на пазарот: ни за ваму, ни за таму.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И кај да појдеш во планината, таму и него ќе го најдеш, ќе го затекнеш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А еднаш, кога имало некоја побуна од работниците во Белград, сите нив, и кого затекнале и кого не затекнале во шнајдерницата на Коста, ги затвориле џандарите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Посака да го затекне на ВЦ-ето, додека испотен и зацрвенет ги врти страниците на порнографското списание. – Те фатив на дело Контролоре! Дркаш, дркаш!
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Ја затекнав легната покрај Ирина: ѝ се пикнала под гуша и само ѝ гуга.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не знаеш како ќе те затекне, кај ќе те изненади.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакаме на седелка да ги затекнеме балистите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Утрото по битката, ја затекнува глутницата што се храни со мршите на поразените, прекриени со ситен снег; глетка од прасоздавањето на светот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тогаш сѐ уште не насетував дека сликата на некој кој се затекнал во празна куќа ќе прерасне во постојано чувство на бездомност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Твоите текстови се многу тажни: како да зборуваат за некој кој се затекнал во празна куќа и сега полека и по малку отсутно ја полни со предмети, напиша нешто подоцна Хенк. Henk Figee е писател, уредник на моите холандски книги и пријател.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мажот ми дојде од војна и ме затекна во кревет со друга жена. Ја одведе, избегаа заедно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ако еден организам наиде на друг доаѓа до борба и победникот го голта победениот со што ги стекнува сите ресурси кои се затекнале во жртвата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас стигнав таму во осум часот наутро и затекнав само еден човек во елек и без палто, мошне скромен и љубезен.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Овде ретко кој умее да го прескокне јажето на нацијата и патриотизмот и да се затекне во Доблеста која веќе нема никакво национално или патриотско алиби коешто, ете, во „кризни времиња“, ѝ дозволува да се заборави, то ест да биде употребна доблест на оваа или онаа нација.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Загрозеноста на животот на целото општество дојде до онаа граница кога е неопходно, НУЖНО, да се разбуди јавниот граѓански морал, сите разумни без скрупули да истапат, секој од она место каде што се затекнал, сите заспани и застрашени морални императиви одлучно да се разбудат во секој оној што себе си се смета за морално суштество, коешто мора да го дигне својот глас против изолацијата и војната, за мир и соработка со светот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во овие десет броја Маргина се обидуваше да го разбива оној нарцистички (автистички, во крајна линија), оној апологетски концепт (симптом, поправо) за културата, кој богами е доминантен во нашево кревко и бедничко културно живеење; од уличните минувачи затекнати во глупавите анкети, општинските чиновници, директорите на културните институции, министрите, преку новинарите и уредниците на културните рубрики, до претседателот на државата (кому, сепак, единствено и може да му се прости таа јазична помпезност, бидејќи работното место му е такво, церемонијално), речиси секаде (особена чест заслужуваат ретките исклучоци) владее тој бомбастичен, провинцијален дискурс кој повеќе прилега на мобилизациски плакати и на продавници за вештачко цвеќе отколку на еден јазик кој треба да критикува, да продлабочува, да артикулира разлики.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
