згине (св.)
Ќе мине силен ек ќе б'сне сонце златно - по секаде на светот ќе згине срамно гнетот - ќе л'сне живот нов!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Во неговите пепелишта ќе згинат нашите тела.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Не можејќи да излезе во првиот здив, онака ужасно надојден и разјарен, викот му го распара грлото и згина без одзив.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И како од лоши сништа го пудиме го пудиме додека навистина не почне да спласнува да се распаѓа и кине додека расплинат не згине на небото.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Сенката врз смеата мина песната згина зборот папса.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
