избистри (св.)
По раѓањето на Нешка, лицето ѝ се избистри и обеле уште колку што беше бело, очите ѝ светнаа како молња, косите ѝ беа заплетени, прибрани, а растресените цулевци како свила ги покриле ушите!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се избистри работата дека таа област – Мариово е личен султанов хас и дека прилепскиот кадија навистина им правел зулуми на тие луѓе.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Студениот воздух му ги наполни градите и му ги избистри очите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Чудесно ѝ олесна. Ѝ се избистри пред очите: Драган беше добар, многу добар...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во утринската виделина се избиструва силуетата на стражарот кој мирно чекори пред банчината зграда.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кај се тие возила, стопанкина му? (Во која мајчина ќе одите: знаете ли вие каде е Албанија?) Па што ќе правиме сега? (Почекајте да видиме, да се избистри...) Ај, нека се избистри, ја потпира Трајан изврзаната рака на колениците.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Се избистрија и чешмите во селото и луѓето сјурнаа навалица да пијат колку можат и не можат - да се наситат; започнаа фурните по дворовите да чадат, да печат луѓето леб, да јадат, да го заполтат гладот: ги јадеа уште жешки лебовите, уште неостинати; собираа зеленчуци и плодови останати по тињата, ги миеја и ги групкаа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Како си думаш да ја избистриш, прашува Максим и вели Сите да слушнеме.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Моја е оваа работа, вели Лазор, јас ја заматив, јас ќе ја избистрам.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А која политика се избистрила, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Значи, овие црни водје ќе истечат, ќе се избистри водата, - му велам на Турчинот и при тоа чуствувам некој радосен подем во градите.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Кога погледите ни се избистрија и можеше јасно да се види што се случува на плоштадот, некој од нас извика: – Кози, илјадници кози и луѓе на плоштадот!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Погледот му се избистри и сега можеше да ги види другите двајца како гледаат долу во него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ми се чинеше дека онака бледа, пеплосана, не ќе може да го стори тоа; но како што минуваа деновите, работата ја исполнуваше Луција и полека крвта ѝ се врати, образите ѝ се заруменија, погледот ѝ се избистри а модрите полумесечини под очите исчезнаа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Зарем веруваш дека
новите времиња ќе бидат
подобри?
Очите се избиструваат од гледање убавини.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Под еден куп камења Погледот се избиструва до очај
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Бремето сѐ повеќе се оддалечуваше, со себе носејќи ја нејзината болка, оставајќи можност на спокојот полека да се избиструва.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
