измама (ж.)
Во фулскиот народ ја победи безбожната измама и светна со триж вечна светлина.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Блажено да е твоето пресветло лице озарено од Светиот дух, од него на моето лице богоразумен блесок сјае и многубожечката измама се искорени.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Она личи на измама тешка.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Тогаш ќе знае дека сиот негов живот бил само едно предавство, измама, лага.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
А твоите соништа се само измама. Сите соништа се бела измама.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Зелена пролет, зелен отров, зелена измама.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Но само да ја префрлат Слива и да ја прегазат Црна. – Нѐ изигра кадијата со измама!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Насекаде и во сè го гледав призракот на измамата. - Не сакам повеќе да играш во театарот, - ѝ реков еден ден.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во Арсо се покренуваше жестина да ги изгази овие ломливи и мувлосани остатоци на некогаш високи велможи, понизно послушни пред својот господар, жестоки кон обичните мали луѓе, заплеткани во интриги и измами.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Да си ја посолиме главата со пепел? - Па, тоа е измама...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Нивните погледи натаму беа толку желни што повеќе намамуваа да се појави нешто на повидок така што и низ двогледот предметите ги губеа своите облици станувајќи неодредлива измама.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Шаќир се тргна од прозорецот со продупчен ракав над лактот од еден куршум и почна да вика и псуе: — Таков е значи вашиот збор кучиња низедни, со измама сакате да нѐ отепате? — и место предавање почна и тој да стрела.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Пекај по тоа за што се радуваш за сенката на убавата измама што те мами во својата самотија.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
„И кога го гледам тој невозможен град, мислам дека пред мене стои фатаморгана, сон, измама на очите!
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Слушај, му реков еднаш в крчма, слушај, јас сум измама и помалку сум вреден од најлошиот лик на твоите платна.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И пак бил грч на туѓа измама и своја бесрамност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таа мала измама ја предизвикал удар на внатрешен оган. Се зашеметил. Кратко.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Браќа, можеле да пиштат од утроба, браќа, бидете на моја страна, другиов Онисифор ќе е ваша измама додека е жив, и само темно се гледале бедни, можеби и болни од неспиење, браќа, само за еден Онисифор има место на овој пат, судете, осудувајте, бидете со мене и не ќе се покаете, и молчеле очајни како да ќе ги остават засекогаш на тоа место своите неутешни души.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Овде повторно имаме збир на дефиниции кои дејствуваат заедно во многу различни димензии. Souffler е сленг за измама.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Љубовта ја сметам за вирус“, вели тој, „голема измама што ја инсценирал женскиот род“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
