изненадување (ср.)
Утредента ме чекаше во гимназијата изненадување.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Мислиш дека би можеле да ни приредат некое изненадување?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
- Тутун и во него е водичот за султанскиот харем. - Хашиш! - скоро викна од изненадување Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Секако на овој човек му се слоши - вџашено ги врти очите и бледилото на неговото лице се крши во гримасите на преплашено изненадување.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Знаеше дека може да изненади секој сретнат грм, дека не можеш да бидеш наполно сигурен што крие зад себе секој нов срт, секоја пресека, не сакаше изненадувањето да го прави поголемо, отколку што мораше да му биде.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, какво изненадување и какво разочарување!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Кај Стојкоските колиби, каде што наминаа да го предадат поздравот од дедо Димо на Дедо Стојко, дедо Димов врсник, ги чекаше изненадување.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сѐ уште ја држеше разгорената гламња во рацете, сѐ уште очекуваше изненадување, па ја фрли гламњата дури откога се качи на чардачето и од високо убаво ја разгледа околината.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Но зар мораш да одиш? Дедо Димо зина од изненадување. Како да му удри некој шлаканица.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Досмрзна кога виде како тој, повисокиот, се подзагледа и како да си подвикна нешто од изненадување. Го препозна.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тивката јасна и свежа есенска ноќ даваше можност да се слушнат и петлите како пеат во Маково, Рапеш, Чаништа, та дури и тие од преку река во Бзовиќ и Старавина и на големо нивно изненадување, сега се слушна аскерската бурија не од Маково, туку од Старавина.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На големо негово изненадување внатре светнаа жолтици.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бидејќи и јас се свртев во тој момент, видов човекот со колкаво изненадување погледна во Вера.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Последица на транзитивноста во поезијата се демотивацијата и произволноста на звуковната подлога на јазикот; - поезијата е акустична супстанца, уметност на фонацијата; - поетскиот јазик стои вон противречноста: вистина – не – вистина; - поетскиот текст со своите поетски фигури претставува елемент на изненадување, што ја зголемува непредвидливоста а тоа доведува до пораст на ентропијата; - одредени поетски содржини бараат одредени метрички типови; - неискажливо во поезијата не постои во чиста состојба; - поетскиот јазик не го карактеризира синонимијата.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Еднаш Стојче добил десетина илјади франка и оттогаш постојано игра, и се надева на некакво изненадување и на некоја голема премија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Влегов и во црквата, која беше празна и, на мое изненадување, во неа не видов ниту икони, ниту пак од оние олтари, што сме свикнале да ги гледаме во црквите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Не помалку изненадување претставува големата изложба на книги, организирана во една огромна изложбена зграда, на пет ката, каде што на штандовите имаше прикажано над две-три стотини илјади разни книги, книжевен фонд каков што би посакала ода има секоја позначајна библиотека во светот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Патувањата беа неповторливи. Игрите и средбите во ненадеен низ на блескотини изненадувања.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Неупатена во вакви изненадувања, не знам што да мислам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Постојано ми приредува некакви изненадувања.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
