инаку (прил.)
Тоа веќе, стрико, оти е така како што кажавте, така си е, и не инаку, туку јас сиромав, како ќе правам за дома да си одам?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но таа праведност, како што рековме, се разбира инаку од Грците, Србите, Власите, Бугарите, па и големите држави, покровителки на малите, се јавуваат како претставнички на своевидни праведности.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако е така, а инаку не може ни да биде, тогаш налет нека му е и конференцијата!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие сакаат да ги направат Македонците Срби, забранувајќи да се обраќаат пропагандите со нив инаку, освен како „прави” и „чисти” Срби. Тоа не стана.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ајде тој веќе има зошто да се лути: задоцнил. А и инаку пишман е што се родил...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Дај ми ти чист есап, брату. Кажи ми зошто сакаш да ми алалиш, инаку нејќам...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: Тоа така се вели зборот само, инаку чорбаџиите ги јадат пилињата и прасињата, а сиромасите — опинците.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Но Беличот, кој што бргу ја оцени ситуацијата, гледајќи дека инаку не ќе можат да се истргаат од рацете на кондуктерот, што се беше спречил во тесниот коридор на вагонот, го тргна Мечето за ракав и рече мирно, и не трепкајќи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- Чисти се, бандо, инаку... Не најде збор со кој би ја завршил мислата и страшно мрдна со црните мустаќи.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Бегајте, инаку ќе ве подберам та ни едно ковче не ќе ви остане цело.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тој прво сакаше да излезе поитар и да мине некако инаку, но кога виде дека не може, им подвикна на децата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тој тебе навистина ти кажал како што велиш, ама дома рекол инаку: за да не му се случело нешто лошо, ќе го пуштел Лумана по друг пат да помине.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
А како ќе му одмазди Луман на Бошка за тоа што рекол дека ќе го предаде на комитите, се знаеше – со крв и никако инаку.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
„Сѐ. Инаку ќе се обидам поинаку...“ Се насмевна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Инаку ти би видел дека твоите сонувани џиновски стебла се истргнати од корен додека во нивните стеблаци невратно гаснат очи на црвени верверици; инаку ти би видел дека белите гриви на ветровите висат како свенати класја.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Инаку – готови сме. Без вода што ќе правиме. Ќе исцркаме како глувци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Инаку можат да донесат решение за уште потешка казна.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Инаку ќе се збудалам. (Оди, зема од скривалиштето шише со ракија, се обидува да го отвори. Не може.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Инаку беше обичен борец. Загина првите денови од војната.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Инаку, секој ден од почетокот до крајот тој ги повторуваше сите движења од вчерадента, тоа беше веќе вкоренето во неговото тело така, што без нив не можеше ни да биде замислен ниеден од тие денови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
