кармин (м.)
Ја разгледуваше студената фотографска конвенционалност: невешти насмевки, стаклено вкочанети очи, усни црни од кармин.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Зоки со машата си го исцрни лицето, а со карминот на мајка си си нацрта смешни извиени мустаќи. Бабата пак не се насмеа.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Баба ми се смееше и тоа го забележав по белите прекрасни заби што ѝ блескаа во темнината окружени со усни премачкани со црвен кармин. Ама, смеењето не ѝ го слушав.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Во тоа време Џеки беше тотално во drag - заедно со смеѓата перика и темниот кармин и макси сукњите.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Еднаш го намачка со слоеви флуоресцентен портокалов кармин, последниот од нејзината сценска шминка.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Потоа ќе ти го избришам карминот од лицето.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нејзиното лице, особено срцоликите усни, истакнати и со карминот (или можеби со поизразитиот пигмент) му се чини познато.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Крупните сини очи ѝ беа невешто исцртани со зелени линии, а светлоцрвениот кармин се беше излижал од средината на нејзините полни усни, обрабувајќи ги со една разлеана линија.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Потоа се качив горе во собата и бавно пред огледалото ја вадев шминката од очите и веќе избледениот кармин на усните.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Во позадина се наѕираше колешката со правливите штикли и џиш розевиот кармин, чиј интерес за целата работа како веќе да спласна.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Беа петмина, по страните по двајца мажи, а во средината седна главниот судија, жена од педесетина години со несредена, бела, како снег бојадисана коса, и со необично силно нашминкани усни со црвен кармин.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Секој може да ужива во нивните сочни усни, премачкани со црвен кармин, ко божем се цреши.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Устата ѝ беше намачкана со црвен кармин за усни, а во косата направена во кок имаше сребрена обетка со зелено стакленце.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Откако слушна: “Сепак, денот се познава по утрото”, Ема одмавна, по навика со левата рака, а со десната ја крена чашката со ликер и ги облеа усните со неколку капки кои се развлекоа по тенката линија кармин што ги спојуваше.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Гризеше од сочниот плод, џвакаше со предизвикувачка сласт и пак гризеше низ смеа, со широко развлечени усни од кои карминот се лепеше на преостанатиот дел од јаболкото во нејзината рака.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Валканици од црвен кармин ловец на вистински чемер...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
А во последно време и со пудра и кармин доаѓа, па и кошулата проѕирна, па градникот ѝ сѐ ѕирка одоздола“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па, ако е д-р Костадинов или д-р Темелковски, да ставиме карминче зашто ќе дојде за итниот случај.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Дилема голема Дали треба да се нашминкам и да ставам кармин ако некој ме покани на видување?
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
