касмет (м.)
– „Лели те довеал ветрот у нашава земја, кај што човек не дошол досега, му рекол, ќе ти кажам од кај те познавам, чунки си имал касмет да се видиш со мене и гостин ќе ми бидеш у мене.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Вечерта за касметот од Силјана дошол еден дуовник на анот, од Божи гроб, да проси милостина по вилаетот Прилепски и по други.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Да што бил црн пусти касмет мој, да останам уште млада вдовица.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ВЕТА: (Излегувајќи) Само немам касмет да се омажам!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ТЕОДОС: Е, па кога е така, нека е со касмет! (Пие.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КОТЕ: Демек Анѓеле денеска јолџија ни е? Ај, со здравје да си оди. Господ некој касмет поголем да му наврти, да си спечали повеќе пари. Пак, за добро идење да ви идеме и за радост.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Која ќе има касмет да го носи.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: Море, ние немаме касмет, вака сме се родиле и вака ќе се искинеме.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
РИСТАЌИ: Си имал касмет да земеш девојче како летница.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ПАРЕ: Така, касмет, зарем за да не ни излезе некој лош збор. (Пак чукање на портата).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ех, што е така, сега можам да ти честитам свршувачката. Ајде,нека ти е со среќа! Твој касмет била.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Троа од воа, троа од ноа, нека ни се живи дечињата и некој к'смет да му навее господ на браче Трајка и браче Илка, ќе си поминиме.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
За негов к’смет воа се праве. Па ако сака да му а викна невестата, ако не — јас ќе си готва, он нека оде, нека си бара невеста.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Секој човек си има по некоа мана и по некоа болка, токо нека се живи пријатели, има болести, има и лекови. Ако к'смет ќе а лекуаме таа болес ваа вечер.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
– Ако имаме касмет да стигнеме до него, колај ќе ја разбистриме сета работа – им велеше попот на другарите -ама не верувам. Не нѐ остава тој пес кадијата; ќе нѐ расипе уште во Прилеп – со право се плашеше попот, знаејќи го свирепиот карактер на прилепскиот кадија.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Куќа можат да повлечат. – Јас пак дојдов да купам два чифта: ајде ако е мунасип и касмет; да ги видам што стока се, да фаќаме рака – се јави Фазли од Дедебалци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
– Сакам да проговорам дека сите наши чупи си бараат касмет меѓу нашите ергени да се задомат, да си имаат една заштита, една сенка над главата...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— Седнете, добредошле. Седнете, кој да сте, мој касмет сте ноќеска, — Не берете гајле, нишчо лошо не иде кај мене на краот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Дојду пак со побратимот, да си го видиме касметот — одговори Толе и ја погледа од глава до пети. — Ти шо правиш, како a помина зимата?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Ќути да не се врате да чуе па да не запале овде сете да изгореме, како глувци! — вели стрико му Куле и почна да го советува да не си го брка касметот што му го навеал господ, благодарејќи на милоста од бегот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
