квадрат (м.)
Покажуејќи на прозорецот) пуцав још ... бум .. бум... боже мој ... овако је ... (Во тој момент се издига надвор - во квадратот на прозорецот црвена ракета).
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Во темниот празен квадрат стои подгрбавена страшно долгата фигура на чичко ми.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тие негови чести забелешки ме натераа директорот на гимназијата да го гледам како дибек во широко, црно палто и во риги црно-бели панталони: дибек - со окалки на остриот како молив нос под кој висеше правилен црн квадрат на светкави мустаки.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Улица, дожд. Бол во рамото. Во далечина - нејзиниот прозорец без светлост, а јас сакав да видам млечен квадрат и модра силуета во него.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Низ секоја пукнатина на старата воденица се пробиваат перчиња на темницата. Само што квадратот на прозорецот станува посветол.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Виде во светлиот квадрат на зградата згуснати сенки и ја виде и неа со тие сенки, издолжени и сплеткани до четвртиот багрем на уличниот дрворед, и се одлепи во темниот ѕид.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сликите во квадратот на прозорецот замрсено се одразуваа во нејзината свест.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Среде голем квадрат, од разноцветни углачени плочки - за танц...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Долу, под нивните нејасни рабови, прозорците се исполнија со жолти квадрати.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Низа многу квадрати и правоаголници се минува додека се фати возот за Западен Берлин.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Брзал кон куќа со гнил дел на чардак, тврдина на стаорци или човечко дувло од плитар што не можело да има поинакви прозорци освен од парчиња момирок врзувани со олово во несигурната рамка на квадратот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Всушност тоа е истиот пат што човек го изминал низ животот на еден човек во еден час, еден ден или една недела да е снимен на лента така што секој квадрат да е сликан на секоја секунда.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
„Готово, печено“, вели, го клава плехот врз шпоретот и го покрива со крпа малку да истине, потоа - знам - ќе го потури со шеќер во прав и ќе го сече на квадратчиња.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Квадратурата на кругот е една од најчестите алегории за освојување на вештината. Basillius Walentinus, алхемичарот од 17 век, ги поврзува квадратот, кругот и креветот за да ја изрази следнава идеја: „Креветот на Мајката кој до скоро беше квадрат / Наскоро ќе стане Кружен.“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Марија „крената на облак“ е Богородица на Вознесението и, навистина, како во традиционалните иконографии поврзани со Вознесението на блажената Девица Марија, „Големото Стакло“ е поделено на два дела, земен и небески: на горната половина, облакот со трите квадрати (облакот на Светото Тројство), ја прифаќа “mariee” или “Marie”; на долната половина паралелопипедот во перспектива (во средината се наоѓа Марија која се вознесува), потсетува на празен саркофаг од сцената „Вознесението на Марија“, околу кој се собираат сите присутни.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Месечината беше високо искачена и еден квадрат од светлина се промолкна во силосот, бавно ползејќи по телото на Том.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
На разденување Ливајн го разбуди силна бучава, ужасен татнеж, некаде од средината на тревниот квадрат.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Почесто се наоѓаат во форма на квадратчиња од импрегнирана хартија, со големина колку ноктот на малиот прст.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Врвот на креветот (каде што се става главата) на овој лимен оглас го претставува истиот спој - квадрат и круг.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Најтаинствениот „магичен квадрат“ кој ги соединува анаграмите и палиндромите, е славната формула Sator Arepo.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)