квака ж.
квака несв.

квака (несв.)

Што се однесува до останатото, сѐ беше само врева, квак-квак-квакање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Постои еден збор во Новоговорот“, рече Сајм, „Не знам дали го знаеш: пајкоговор, да квакаш како пајка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Гласот од другата маса продолжуваше брзо да квака, распознатлив и покрај околниот џагор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)