конзерва (ж.)
Покрај сомуните, Србите почнаа на „стапицата" да оставаат: конзерви, шеќер, кафе, сапун и друго што имаа во изобилност со разни предизвикувања.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Не познавам никого“ , ги дигна рамениците и се тргна од прозорецот. „Но зоолошките волци не ги хранат со рибји конзерви и банани.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Еднаш меѓу Змејковите прсти во конзервата се срони една шарена сува пиперка, која дотогаш стинееше на прозорецот, од неа запрже слузокожата во носот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потем и двајцата ги насадија во празни кутии од конзерви, ги навадија и внимателно ги подредија.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Режеа од една полутина кашкавал, а често макнуваа од големата конзерва сол.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Главатарот дури сакаше да ми подари една празна конзерва, но од џунглата дотрча еден црнец и рече: - На Карамба-Барамба лав му ја изел сенката.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Добивме леб и некакви конзерви со кашкавал.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Во чорбата имаше мали ситни парчиња месо од конзерви.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Сите брзнавме во смеа. Почнавме да ги собираме шишињата и конзервите расфрлани и раздробени по ледината.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Многумина си порачаа и понешто за јадење од сува храна — конзерви риби, разни суџуци, пастрма и сиренце и така, со мезето ја сврзаа вечерата да поминат на вино и да преседат докај полноќ на јасникот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Арго“ супи и конзерви На излезот од кампот наидовме на селска куќа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Пандо се оптегнува, погледнува долу и, кога забележува како се редат пред казаните, оди во својата барака, ја зема лименката од конзерва што виси на гредата и, нишајќи се, застанува во редот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ако погледнеш од горе, гледаш само црневица од забрадени, бабуњосани, свиткани и стуткани сенки како врват со наведнати глави и со одвај видлив чекор, една до друга покрај казаните и, без да погледнат во чинијата, во војничката наполу ‘рѓосана порција, во бакарното котленце, во исчаденото тенџерче, во лименката од празна конзерва, тргнуваат со уште порастреперен чекор кон своите рогозини во старите италијански коњушници во кои никој не успеа да го сотре мирисот на коњската моч.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
После украдов цела каса со конзерви.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сум го видел, во гравот секогаш става полжави од конзерви и некакви апови, а згора, ако сакате да знаете, веќе мисли да се преженува.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се сеќаваш, ни донесоа две конзерви сок од него. Колку вкусен беше.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
„Носи се и ти и твојата конзерва!“, вели жената.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Едно момче му се обраќа на војникот: „Што ќе ни е конзервата кога ни го земавте отворачот?!“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Многу од нив со lunch-пакети, со конзерви уредно спакувани во кафеави хартиени вреќички, седат или стојат, го завршуваат својот lunch, остатоците уредно ги оставаат во кантите за отпадоци.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Цела Европа ќе работи во конзерва, но прашањето останува: не требаше ли да претпочитаме извесна доза на мрзливост, поврзана со доброволното служење, некаков безволен и апатичен етос, наспроти нашата пресилена утопија на оперативноста?
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
