краставица (ж.)
Околу 9,5 милиони килограми домати, краставици и друг зеленчук ќе се произведуваат годишно во овој оранжериски комбинат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Љубезните домаќини на овој индустријализиран комбинат за произведување на домати, и краставици и на други зеленчуци ни раскажуваат како никнало ова стопанство, овој град од оранжерии кои по своето пространство, големина и производство се едни од најголемите во светот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Малку му е еднаш да ги убие, ама крастајци голи!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И така, откако го направивме куќарчето, се деливме. Ја пресековме краставицата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Седи во топло без мантија -голтка по голтка лута ракиичка и мезе од недосторени краставици - оној Марко Проказник е мрднат, во некое утро ќе го најдат пци во валуга.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Нема грутка од говедска жолчка, нема дива краставица, рекол повисокиот тревар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Проказник пак прашал што ќе се случи ако не го најдат тоа, и веќе никој не знаел дали мисли на жолтеникавата грутка од говедска жолчка или на моќната вода од диви краставици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Ако не го најдеме тоа, еким-ефендија? Зима е, Онисифоре. Нема по ридиштава диви краставици да му џбурнеме в ноздри нивна вода. Погледни му го суратон.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сливи, вишни, црешни, секакви градинарски растенија, сончогледи, краставици, дињи, грашок и дури гумно и ковачница.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Велат, можеш сѐ, сѐ, ама да дојдеш во одајата на волшебникот Желбоноско – тоа ќе се случи кога мушмулата ќе роди краставици.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Се садеше што не се посадило, или се додаваше на тоа што веќе беше посадено - уште некоја леа пипер, четири реда патлиџан, два трапа барбуња, едно парче големо колку да се растркала магаре, крастајчиња, блиску пред куќата жените ги садеа или ги пренесуваа веќе порано посадените џунџулиња, пркоси, париња, сивци, гербери.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Да ѝ ја стави најмалата краставица, обрана взори и онака брадавичава, меѓу мазните бутки?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
И така Дуде растеше од Груда до Горда, додека слободата слегуваше од планините до градовите, прво во опинци па во цокули па во чевли, а сирењето што им беше и појадок и ручек и вечера сега го немаше ни за лек, додека се подавија во пипер и патлиџан, барабар во краставици со сите кривини, а девојчињата што ги израснаа крутите селски здолништа немаа со што да си ги покријат пожолтените гаќички па навлекуваа куси панталони од постарите браќа и ги префаќаа нивните кражби по соседските овошки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Киоскот со цигари и весници е отворен, лебот е дојден од градот, а на пазарчето се продаваат домати како јаболчиња, распукани смокви, презреани краставици и модри патлиџани како дебели краставици, динчиња колку тупаници и калинки колку динчиња, прави пиперки како скротени риби и по некоја шарена лубеница долга како тиква за печење.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ако погледам уште малку ќе ги видам и првите фиданки На таканаречената ботаничка глобализација Која најстрого пропишува краставиците да бидат прави И да не бидат подебели од осум сантиметри Ако сакаат да бидат пропуштени до трпезите на Европската унија Истата мака си ја имаат и доматите, празот и компирите На кои уште незасеани им се дава до знаење Дека во Европската унија сакаат само прави и мазни И кој им е виновен на кривите краставици
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Кога во глобалистичката агенда не е предвидено Формирање на невладини организации Кои сесрдно ќе се борат за неотуѓивите права на кривите краставици И од нив да се прави салата на европските трпези Како што на пример на почетокот на дваесет и првиот век Имаше портокалови и други невладини организации Кои со каранфили и рози им го поплочуваа патот
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Ненадејниот импулс да го исклучи цревото за полевање, дојде како наредба од Домаќин, која сега лежеше свиткана среде ластарите на краставиците, само на дванаесетина стапки оддалеченост.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се чинеше како да беше вчера, кога тиквичките и краставиците беа нежни ливчиња што ѕиркаа низ кората на земјата за да излезат на сончевата светлина.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Почнав да љупам патлиџан и над Шприцот да ја сецкам краставицата за шопска. Нешо се слави, а појма неам шо.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
„Е, ај кажи како се прави шопска салата!“ И им кажав. Ако е за гости, ги прашуваш дали јадат кромид, дали јадат луто... и го сечеш патлиџанот на коцки, ставаш краставица, пиперка, кромид на кругови и сирењето на ситно го рендаш... И тоа...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
