кука (несв.)
И мајка над синот, и жена над мажот ќе кука, ќе го оплакува мрачно . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
В сенчести гранчиња тука кукајца се вести штом пролет ќе наближи само, таговно в пресрет и кука.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ајде, најди во себе некоја здрава жиличка пушти напролет некое листенце, па ќе долета кукавичката, ќе слета на тебе, и ајде - кукавица кука на зелена бука!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
21. КУКАВИЦАТА КУКА ОТИ СВОЕ ГНЕЗДО НЕМА - а човекот, да не биде тратен, залче леб апне и се втурнува во полето дрва и кал да зема па такво гнездо, кукавичино, да направи запне...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Кука дење, кука ноќе и гледа кому ќе му ги поттури своите кукавичиња.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Му викам, а тој не ми се одзива, не го слуша кукањето мое.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Вели: „За криви колца не треба прав пат“ , велеше Лазор Ночески и ние, седевме ден-два ебали го, може и повеќе да седевме во Варна и после нѐ собраа меѓу пушки со штикови и нѐ водат на воз, а Стеван Докуз уште пред вагонот почна да кука, спомнува жена, деца, куќа, јас го тргам за ракав, да молчи оти со кукањето може да помислат дека вистина нешто криеме и за која странска сила го криеме, и Стеван Докуз ќе се штрекне на тоа, ама пак ќе заборави и пак ќе закука и јас ќе го држам за рака, ќе го шибам в слабина, ќе го штипам и тој пак ќе замолчи и нѐ товараат во еден вагон за добиток ли, за пошта ли, за жито ли, нѐ пикнаа во вагонот, нѐ настегаа в шише и ајде за Софија
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некоја кукавица, во кукањето, проговорила.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Надвор прпаат прлици, кукаат кукавици, пеат славејчиња, сета природа е будна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зар во Азија сега ќе кукаме, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но нашево пеење е кукање, ќе речат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Писна Ленка ја фрли мотиката, па кога легна на земји да вришти, да кука...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
