локум (м.)
СПИРО: Та, не си го, безбели, да простиш, чорбаџи Томче, не си го голтнал наместо локум.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Заправо, секаде каде што Турците сакаа Јован гледаше за себе да си направи разонода и да земе по некоја и друга бела меџудија; „за да ѝ купи на „посестримата“ локум, чешел, огледало, та дури негде такцуам и в'нени шамии".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Потоа ѝ прати кутија локум, та дури ја дотера до сребрен синџир со гровчиња и најпосле „саватлија“ прстен, со празно место за презимето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Вечерта навистина кадијата му донесе по една кутија локум на секое; ги навечера убаво; им наместија удобни легла во две-три одаи и продолжија со добрите однесувања.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ќе ја менам верата и ќе се потурчам. Турците јадат баклава, татлии, локуми и се гостат со слатко и благо.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Во торбите, покрај двете, погачи една две кокошки, еден мазник, потерата најде и две оки тутун, ока шеќер, ока ракија, та дури и ока локум.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ѝ купуа локуми, шеќери и разни ѕрнѕурки.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И токму во часот кога, откако се ослади со локумот, се пресегна по Коранот, се огласија харемкините, некоја свиреше на ут, другите пееја.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога се врати дома, по сфатката со Дамческите, за да се успокои, не се качи горе, во харемот, туку нареди да му постелат под црницата и таму да го услужат со татли кафе, локум и студена вода а потем заповеда и Коранот да му го донесат тука.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Некои одеа првин кај мртовецот, му изразуваа сочувство на Танаил и ѝ палеа свеќа на мајка му; ѝ ставаа овоштие, локум и босилок на ковчегот, поседуваа крај неа и издишувајќи од жал, подречуваа нешто за кутрата старичка како се мачела како вдовица да го гледа и одрасне Танаила; и сега кога треба да проживее во полна куќа луѓе, таа си умира, си оди од овој свет; подречуваа нешто и за нејзината кротка, блага душа која на сите во селото, и роднинина и нероднина, само убави зборови им велеше, и која ни на живинче не му свикала, лош збор не му рекла; ќе сронеа по некоја солза, ќе поплачеа, и ќе си заминеа дома; ќе се измиеја на чешмата средсело или езерото, ќе го соблечеа црното руво, ќе облечеа други алишта, и одеа кај Китан на свадбата, на веселбата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Нѐ служат со кафе, локум и студена вода.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Го спакува куферот, меѓу уредно наредените кошули и пантолони, ја смести кутијата локум, старовремска, сас слика на источњачки дворац, око чији стубови се пењев ружи, подарок за љубезната секретарка на Студентскиот дом. И замина.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Уште и да не беше пијачката меѓу нив, расправата можеше да се сфати како разговор со кафе и локум.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Фоте ѝ го беше принесол под носот да го мирисне, пред да го однесе на балконот во подавалникот со локум.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сака да отвори дуќан за сладолед и шербет, и што иде со тоа: ашуре, сараклии, локум и салеп, боза, кадаиф и баклави.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
За јагулите и да не зборуваме, се топат на јазик како локум.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
По локумот и кафето, владиката му вели на нашиот: - Велиш црква да има сред село, ама на повисоко место од џамијата?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сега има бол кафе и локум.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Живко Чинго и Ристо Шишков одамна го знаат тоа и се обидуваат да си ги оладат душите со ладна бира, а на шеќер локум не се мераклии.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Наутро дневна доза со лоза клиники полни, болни од цироза младо и старо со крвави очи шпирит на пазар уште се точи Господе чувај и носи во рај спаси земја од хоштаплерај и сиот шлајм дегенериран народот твој од вести фрустриран Чувај од вртешки транзициони новинарски гниди и мегафони чувај од подли странски емисари оган да ги изгори блудниците стари Повторно избори и плукачка кампања здодевни флоскули, демагошки срања реформи нови демек ќе прават со локум и кафе гласови да ќарат
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
