магловит (прид.)
Сето тоа беше некаква далечна, магловита слика, можеби настаната како плод на неговата желба да има пушка, но сакаше да верува во неа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ова мало суштество што до пред десетина минути не постоеше, му ги одвлече мислите од секојдневноста, го вовлече во оној чуден, магловит свет на слики и претстави што можат да се создадат само во мислите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Лука го гледа зборот примател на својата дланка, неосетно го погалува по крзното и го враќа во неговите магловите сфери; не дава тој ни пет пари за примателот бидејќи го има на дофат на раката, овој го пишува она што тој го чита и го чита она што тој го пишува, што има тука да се лажеме. 67
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Беше многу магловито утро кога почнавме да го снимаме филмот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сѐ што беше големо и импресивно, доколку изгледаше релативно ново, автоматски се прогласуваше дека било изградено од Револуцијата наваму, додека сѐ што беше очигледно од постар датум, му беше припишувано на некаков магловит период наречен Среден Век.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Додека мавташе механички напред назад со рацете, со израз на сериозно задоволство на лицето, што се сметаше соодветен за време на физичкото размрдување, тој се бореше во мислите да си го пробие патот назадечки во магловитиот период на раното детство.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Белиот секогаш матира, помисли тој, со некаков магловит мистицизам. Секогаш, без исклучок, тоа е така приспособено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пролетта е најубава. Есента тажна, магловита, студена и влажна.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Магловита и жална беше таа есен.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Низ магловита вечер, во полусон боса загазувам по улиците... за да те најдам, и убијам во мене.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Низ магловита вечер, во полусон те барам Боса загазувам по улиците – те барам... нозете бесвесно тапкаат погледот се губи во чекорот на минувачите...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)