манџа (ж.)
И показуеха манџи и пиења. И видех манџи на тија што многу се прејадувале.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Тие манџи, и това вино, што сте пиле без хесап, тие сега ќе да се учинат да ви горат и мучат.“
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
А што раздават вино и хлеб и манџи, това не дава закон.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Го навечерале со најубави манџи како секој гостин најмил.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Сѐ за тие пусти пари е маката. Без пари ништо. И манџата се соли со пари.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КОТЕ: А, ах, хах!... Сиктер манџа! Убаво рече Депа да си одиме додека не нѐ истерале.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Убаво ама зошто ти не сочека додека дојде Панде и после да ни дадеш сиктер манџа, туку уште не дојден ја правиш?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
За таа работа не треба ни прашање да става матерка — мирислива горска трева мачкарник — место каде мачките што живеат машко — назив на јадење манџа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Обично керамитка полупка — лоша, грда жена. (Ѓупка — полупка) понатолчи — да му подрече, поднаговори попраг — ремен или конопен колан со кој му се врзува самарот на добиток поразружа — си ги остави накитите или новите алишта порек — ветер што дува по реката посатка — покуќнина постилаче — покровче за постилање потпркнам — по тукум — нарочно, особено (те барам, ме бараш и тн.) потуркам — скитам (оттамудотаму) потурок — селска јавнија, манџа со кромид, ориз итн. поусекна — (борината) ја трлка да падне јагленот за да продолжи да свети прва — (од радост орцето и прва) весело настроение првица — не е прво од нас.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Борината ќе ја вали ракија, вино ќе тура, манџа ќе подава и се друго што ќе побараат гостите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Па да не му вариме манџа, - налутено извика некое од нив.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Заслужуваш јадење – заклучи таткото и ѝ тури на бабата полна чинија манџа со прекрасно парче месо. На Зоки му се наполни устата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- И ти заслужуваш јадење – рече таткото, па и нејзе ѝ стави полна чинија манџа и едно исто така убаво парче месо.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Тих, тих што ми изнакажа, лебати! И велиш смрди од манџи, а? - Се мешаат многу миризби. Па не знаеш смрди ли, мириса ли.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Многу манџи се готват таму, има ресторани, кујни, и од секоја мириса на пржено, на варено, на печено...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Во градот ваш, Да не ми замерите, смрди на зелка, на манџи, на бензин, не знаеш на што, а? - рече дедо Димо.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Таква е овчарската манџа во постите која ја имаат крстено „свирипиле“.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И затоа вечервава не му беше ништо тешко да ја отвори влезната врата, која уште беше на мандало притурната, бидејќи Митре не беше готов со јагнето, а сестра му Стана и другата слугинка не беа готови со другите манџи и алвата, што ја пржеше внук му Најдо, дете од тринаесет четиринаесет години.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ајде, налево круг! Ја истурив манџата на катот и си надробив попара со шеќер.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оти, овој ставил отров во манџата на комитите. Некој го потплатил.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
