милион (м.)
Македонија е нужна за Бугарија, затоа последнава праќа во првата ката година милион франкови и издржува на служба многу Македонци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Затоа, бугарските милиони за Македонија немаат поголемо значење од српските за таму.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Малечките балкански државици, што се заинтересирани и ги поддржуваат пропагандите, во прво време ќе ѝ се расрдат на Императорската султанска влада затоа што ќе им ги пресече „вековните“ привилегии, но ќе помине време и тие ќе се примират со отстранувањето на пропагандите, зашто тоа отстранување ќе биде во нивна полза: ќе престанат да ги праќаат во Македонија своите милиони франкови, од кои за нив никогаш немало и не ќе има никаква полза.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Та не сме саде ние та не сме саде тука - ние сме по цел свет безбројни милиони, на трудот црн - народ!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Советска Русија голема држава и она ми брои двесте милиони.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Еден стар професор еднаш ми рече дека во Китај има неколку стотици милиони тајни.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Неговите милион трактори во секој час можат да се претворат во толку тенкови.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Мајко божја, ми се чини дека пред милион години сум била дете.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Можеби, можеби по милион години од него ќе се развие огромно дрво што ќе дава прекрасни плодови.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Мостовите ги градевме со делкан камен; и сега во ушиве уште ми одѕвонува глетото и чеканот кој милиони и милиони пати ќе чукнеше додека еден мост направевме; еве и прстиве од левата рака ми останаа манливи, ми останаа собрани од држење на глетото.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Млекарки со полни ведра кога се враќаат од молзење и разбој и на него мајка ти врз бесконечната ливада на веленцето што го ткае спроти Велигден да гледаш постапно како никнуваат на милиони цвеќиња, тревки, плодови и незаборавна, точно во тие години, во пределот на првиот допир, да почне една војна, постапно да го изумуваш својот татко, тој да исчезнува низ времето, да потече и крв од твојата нога за да сфатиш дека твоето детство стои допрено како божјак до војна и молчи...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
И сал едноличен шум на стреата како од искони и еден убав мир како пред моите милиони години во библиските шуми додека врне дожд додека чади тревата додека дишам.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Атомиумот претставува атомски кристал, зголемен 200 милиони пати.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Обете акумулации, со околу 260 милиони кубни метри вода, секоја секунда ќе даваат по 7.500 кубици вода за пиење, а тоа значи дека населението на Црноморието, кое брои 1 милион жители, ќе добива просечно на ден по 650 литри вода.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Или, пак, колку бензин и други нафтени деривати треба секој ден да се испратат во Париз за да можат да се „нахранат“ резервоарите на неколкуте милиони автомобили.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Илјадници војници, а може милион војници, го туркаат топот, слушаме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тоа траеше неколку векови. Проклет да бидам, милиони векови.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Праша: - Уште ја отвораш устата, скоту, - изусти одвај задржувајќи ги милионите тони бес.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тој човек, кој со леснина претрчуваше толку милиони километри, планини, реки, полиња, што како елен совладуваше големи трапишта со вода, кој на чудесен начин можеше да пролета низ кални, тешки патишта, низ трње, низ дождови, низ лапавици, со секавиците да се гони, беше жално, беше очајно да се гледа како се прпелка во малото, смрдливо сопче.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
А биохемиските експерименти на имунолошките реакции како и анализата на низовите на аминокиселините кај животните - јасно докажуваат дека најблиска сродност човекот има со шимпанзото и горилото од кои пред четири милиони години се разделиле и тргнале по свои патишта на развој.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
