мимика (ж.)
Од ваши усти, во моја уста! (Му го дава шишето на Поцко, упатувајќи го со скриена мимика на Теодос.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Додека над градот се затегнуваа невидливите јамки, јас лежев склопчена на каучот, совладувајќи ја индијската мимика, учејќи го регистарот на индиските чувства како по некој учебник...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дали видот се развил следејќи ја така изнијансираната мимика, или е изграден со фаќањето за гранките што е работа која не изискува ни мирис ни слух, туку токму вид?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ја совладувам американската мимика, ги учам регистрите на американските чувства, како по некој учебник.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кажи: задоволството е во
занесот по зборовите, не самите зборови:
кога сѐ е речено, недоречено
кога зборувањето е пасија, од по жица
по тенок мраз, скок над гротло ;
кога се разбираме молкум,
со поглед, со мимика, со гест
со крстот на чело;
кога се разбираме наспроти зборовите
со интонацијата, со бојата на гласот;
кога ситуацијата е дел од разговорот;
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Вест која радува:
младост на обликот (Модилјани)
ластерки на личотијата од нов вид
- а прстите на цветаева невидливи
врз тилот на долгата жешка зима –
мимика на притивнат протест
сѐ-на-сѐ
антиграматика на очајот
- спознај се самиот себеси
и уште (асоцијации за вратот)
теснец кој пулсира – притеснета надеж
клисура во која одекнува контрабас
а мажите аргонаути, крзнољупци
верници од инакви светови
не се откажуваат од потрагата:
влезот во жената е бескрајно долг
да биде волјата ваша
слободна!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Не само што го познавам туку и го чувствувам јазикот на мимиката; ги толкувам значењата на движењата на рацете; можам да одгатнам и понешто од прошетките на насмевката по ридовите и по долините на лицето.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
