мисла (ж.)
35 Мисли за болгарскїй-отъ ѧзикъ.
„Мисли за болгарскїй-отъ ѧзикъ“
од Партениј Зографски
(1858)
Со одвратност од себе сонот го оттурна она, мислите црни ги гони; но пак ја обградија мачните слики од сонот ноќеска што ѝ се сони. Штом шушнува нешто - смуртеното чело го крева сигурно синот ѝ ќе е!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ја натера гневот, та викна луто мајчината уста: - „Зар повтор со злосторни ужасни мисли сте полни, скитници, грабливи страчки?!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Бегајќи од шумот на твоите врсници, често нешто во мисли те влече: во сонот ги гледаше битките, а најаве место играчки — имаше мечој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Со тие мисли Силјан си летна од Плетварско и си одлетал во село Коњари, та си кондисал на седелото од Аџијата.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Исто така, можеби некои Срби во моите расудувања за непостојанството на народното име кај нас ќе најдат потврда на мислите на проф.Миловановиќ, којшто докажуваше во „Дело” дека треба Македонија да се подели помеѓу балканските државички, зашто не претставувала ниту географска, ни етнографска, ни историска целина.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
52. Оваа „мегали идеја“ („голема идеја“) за една нова голема Грција на Балканот во границите на некогашната Византија се појави уште во мислите на Ригас и беше разработена од „Етеријата“ (1821), врз основа на која потоа израсна грчката националистичка пропаганда во Македонија што во определени видови живее сѐ до денеска.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
24. Проучувањето на архивската документација и тогашниот дневен и периодичен печат наполно ја потврдува Мисирковата мисла: на ТМОРО во странство и се даваше главно “бугарска” боја, иако поголемиот дел од македонските раководители упорно се трудеа да го оспорат тоа. 25.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ти секако не ги гледаш, зашто твоите очи се устремени само кон една жена, твојата мисла е оптоварена со задоволството на првата брачна ноќ…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
КЕВА: Право да ти кажам Ефке, не верувам. Тој има една мисла за неа..
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Тогаш Анѓеле што ќе прави на тоа парче земја, оттаму како ќе се врати ако не го примат?! (Потонува во мисли).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Човек преку практичното дејство врз природата ја откриваше оваа за себе и во себе, своите мисли и своето познавање на природата како реализација на самиот себеси во неа.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Обогатен сега со најгенијалната придобивка на немскиот класичен идеализам, со дијалектиката, дијалектичкиот материјализам стана и денеска важи како единствена филозофија на напредната човечка мисла и на напредните општествени сили, додека отпадоците од филозофскиот идеализам се филозофија на општествениот распад или на крајната реакција.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Кант почна со критиката на бессилноста на францускиот механички материјализам со тоа што ја оддели мислата од материјата.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Подоцна се појавува на балконот Ристаќи во антерија и тука се рашетува, тука се накрепува на вратата или балконот занесен во мисли.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: (ѝ ги прекинува мислите). Антице ќерко, ајде врши ја таа работа, пак земи прави нешто друго.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Мече трепна од радост и јурна со количето надолу по патот накај реката, носен со немирни мисли ... ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Мече си седна под сенката на еден багрем, ја закуба нервозно тревата околу себе и сосема заборави, обземен од свои мисли, на оние што долу, крај реката, запотени под пекот на сонцето, го чекаа нетрпеливо.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Со такви мисли, невесел, Мече се ближеше до реката.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Гледав пред себе и чекорев полека оддалечувајќи се со нејасни мисли: се заплеткав во политика, бев антидржавни.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
