молкне (несв.)
Ви се јавува и сосема заборавена работа, некогаш малечко трнче што ви влегло во босата нога, помните како мајка со игличка полецка го молкне и, за да не ве боли, непрестајно дувка со уста својата душа.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Како господар на таванот се молкнеше низ него.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Се молкнам вака накосо, со рамото напред.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некогаш ми се молкне срцето по него, некогаш не знам кај ми е. Се борам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еве неколку дена кај се турка по возеви, преполнети да не можеш место да најдеш, застанат повеќето во коридорите, каде што се молкнат со карање луѓе, слегувајќи и качувајќи се меѓу куфери.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
