музичар (м.)
Таа не привлекува внимание толку со она што го изведува, колку со атрактивниот настап на музичарите, со нивните неразбирливи извици, слични на оние на Индијанците.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Дадов знак за почеток на вечерата. Музичарите засвиреа.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Никифор, иако музичар, не знаеше да танцува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имаше дури и еврејски сефардски семејства, имаше едно ерменско семејство на музичари, имаше и едно руско семејство, спасено од Октомвриската револуција, имаше неколку турски семејства, имаше неколку семејства од Егејска Македонија, тука беше нашето албанско семејство, среде многубројното македонско население, во оваа мала Козарска република.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И покрај тоа што често поттикнува многу комплексно доживување во кое учествуваат скоро сите сетила, дрогата сама по себе не одредува кој ќе стане поет, музичар, сликар или архитект.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Музичарите престануваат да свират.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
БРУС СТЕРЛИНГ Мислам дека сум онаков тип на писател какви што се музичарите од „гаражните бендови”...
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Мошне е важно, особено ако се земе предвид општо прифатениот став на еден дел од младата публика којашто има позитивен однос кон марихуаната, иако ретко или никогаш не ја користи, дека марихуаната е во тесна врска со многумина најдобри поп музичари, вклучувајќи ги и Beatles и Rolling Stones.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Зашто тука на површината од брегот имаше слики со хеленски лавови и медитерански јарци, девојки со месо од песок како зрнесто злато и сатири што свират на изрезбарените рогови, разиграни деца, расфрлано цвеќе долж плажата и јагниња што потскокнуваат по него, музичари што пребираат по нивните харфи и лири и еднорози што јурат низ далечните ледини и кории, разорени храмови и вулкани. 82
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Поп и џез музичарите несомнено на повеќе начини се поврзани со употребата на марихуаната верувајќи во значајните можности на оваа супстанца во подобрување на креативноста, изведувачките способности и способноста за импровизација, што е многу важно кога е во прашање џез музиката, којашто како музичка форма не е толку изведувачки ограничена во споредба со класичната музика, во која изведувачот мора стриктно да се држи до нотниот текст. 144 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
На отворената сцена се менуваа говорници со оперски лица, девојки potato во народни носии, музичари и пејачи.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Николаус Форкел, еден од првите биографи на Бах, вака ја раскажува таа анегдота: Една вечер, додека музичарите се штимале со кралската флејта, еден офицер му ја доставил на кралот листата на новопристигнатите гости.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
И музичарите работеа на тоа. Постои голема разлика меѓу Бах и Дебиси. Тие предизвикаа некои револуции. Ги протресоа боите, звуците.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тој уметник [Wilhelm Frideman Bach], барем што се однесува до познавањето на хармонијата и на способностите за изведба, ги надминува сите музичари што сум ги чул во животот и оние кои можам само да ги замислам, макар што луѓето кои го познавале татко му тврдат дека тој бил уште поголем музичар. Така смета и кралот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Во вагоните ширум отворени триста добро виносани музичари ја раскинуваат атмосферата со по четириесет и пет петолинија одеднаш...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ги претставува „оркестралната“ - музика старомодните хиерархиски структури. е толку дигитална, толку Оркестралната музика претставува сѐ скроена, ритмична, и што не сакам од Ренесансата... зависна од улогите на Ако си композитор кој пишува таква музичарите. музика, можат да поминат неколку години пред да слушнеш како звучат твоите дела.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Во серијата изведби на Мјузикциркусот, Кејџ ги повикуваше сите музичари, композитори и уметници на одредено место и одредено време, заедно со публиката, да го работат она што го сакаат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дете што расте, чиешто тело го тресат оргазмични ритми; чиишто чувства се изразени во химни што ја слават радоста на онанијата или убивањето родители; чијашто желба по слава и пари нашла свој пример во бисексуалниот музичар.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој кажуваше работи за кои ќе беше подобро да останеа неискажани, читаше премногу книги, често ја посетуваше кафеаната „Кај костенот“, собиралиште на сликари и музичари.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неговите очила, нежните, немирни движења и фактот дека носеше старинско сако од црн сомот, му даваа некаков неодреден изглед на интелектуалност, како да е човек од перо, или можеби музичар.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)