муцка (несв.)
Кога го слушна и Петре Митревиот глас, ги ококори очите, ја отвори широко устата, му се загледа право во очите и почна да муцка одоздола: — Ми ... Ми ... Митре, брате Митре!!? Ти ли си, или твоата сенка?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Веднаш под неговиот прозорец, како некоја уште неприбрана, заборавена сенка на таа ноќ, седеше еден голем парталав волк и гласно го голташе крвавиот снег од местото каде што беше синошната борба, само понекогаш покренувајќи си ја својата шилеста муцка и завивајќи безгласно кон полускриената месечина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На попатната париска станица „Сурен“ една дама в раце носеше некакво кученце, многу мило и интересно поради неговата муцка. Ѝ пристапив и ја прашав колку чини едно вакво куче.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А овој - пам по муцка и ќе го ошеврати и него в ендек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Затвори ја муцката Треска! - му свика Абраш.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
