навлажи (св.)
Гледајќи ги луѓето- гаврани со своите уморни очи, навлажени со солзи, од старост или од жал, тој одеше пред полицаецот и свиткан под тежината на животните неволи ги шепотеше молитвите на своите пцости.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ќе им ја навлажувам устата со млекото од дланката, Тие ги стегаат забите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И Мирче се сврте со навлажени трепки кон селото. Очите му се подзаматени.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се лепам, се смалувам низ твојата топла кожа со наежени влакненца, лесно навлажена од потта кај рабовите од вешот: - Остани со мене.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
— Ќе ти се навлажи барутот, ми вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Има една грмушка и една пенушка има, срцето ќе те одведе мракот ќе те приспие, и има мугра сина безшумно што доаѓа усните да ти ги навлажи со надеж и со роса.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Допир на половите сензибилности, топли и веќе навлажнети.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
