намерно (прил.)
Овде зборот го испуштаме намерно бидејќи сметаме дека службеното лице го загубило, сигурно, чувството за мерка...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Офицерот ги изговараше зборовите со една намерно барана лирска интонација, запираше наместа да го сврти вниманието на некое име или факт.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Му беше потребно само едно намерно сторено климнување со главата, за да може и да го види.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Па, можеби и ќе ти се загуби некаде намерно, за да не биде повеќе со тебе.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Мајка ѝ намерно не гледаше натаму.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Тетка Рајна, секако, намерно излезе во другата соба и брзо потоа го викна и татко ми таму.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Купињата беа празни и јас намерно влегов во едно во кое чув дека се зборуваше на наши јазици.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Рече, дека тука некогаш била првата фабрика за обработување на дијаманти, а огледалата намерно биле поставени, за да можат преку нив да го следат движењето на непожелните „гости“ пред вратата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Иако светската изложба е замислена како место на кое на секој чекор и во секој експонат треба да се согледа современата човечка култура, цивилизација, наука и технка, многу од приредувачите намерно не се придружувале кон овој принцип, настојувајќи што повеќе да внесат и од она што може да се види и доживее на секој обичен панаѓур.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се зборуваше дека намерно истрчувал кај што паѓаа гранатите од војските што влегоа да нѐ ослободуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не знам како е поарно да се умре: Намерно како јунак или ненамерно, како згазена бубачка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Среќа, ба му ја. „Некогаш не те сака и господ“ , би рекол Лазор Ночески, „или намерно те остава за да се мачиш“ .
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А тогаш, кога ја качиле бомбата на кола, Трајана ги набркала сите седуммина мажи, сина си Ѓорета намерно го испратила да оди двесте-триста чекори напред пред колата, божем за ако има камења да ги отстракнува и да ѝ кажува која има дупки, а сама, откако се прекрстила, ги повела воловите, и - нога за нога право прудолу.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А имаше такви кои ја напасуваа стоката по насипот на пругата, кои намерно ги растураа камењата, ги одвртуваа штрафовите од шините и ги крадеа праговите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но на сето тоа му дојде крај, кога еднаш жена му на Оруш, случајно или намерно дојде во плевната; виде дека вратата е одвнатре заклучена, ѕирна низ цеповите и ги забележа на сеното.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тоа, да ја отера бомбата во Прилеп на воловска кола, иако неексплодирана, намерно им го сторија на Ѓорета Дамчески, на Дикса и на Бориза Една, намерно им направија така.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
По грешка, или намерно, го фрлиле во лавиринт.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
А и добро направив. Со својата посмртна моќ јас в час можев да се најдам среде гробиштата, ама намерно пешки заодив по патот што води кон капелата, таму каде што се подредени продавачите на цвеќе и свеќи.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Се набавуваше, по тајни канали, странска литература, се консултираа библиотеки, се пластеа познатите примери за опасностите од козите, но намерно се забораваа книгите за позитивните својства на козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таа влијае на содржината и на карактерот на уметноста барем во онаа мера во која влијае и родот (genger), дури или можеби посебно тогаш кога уметникот се обидува намерно да ја трансцендира.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
