најпрво (прил.)
За тажење, досега нигде неслушнато, Неда најпрво знакот го даде; И расплете коси, над мртвото затажи чедо. ..
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Сите мали мачиња како и дечињата овој збор го научуваат најпрво.) - Мјау, мја, мјау! - продолжило да мјаука мачето а тоа му значело: „Мамо, децата ме тргаат за опавчето!“
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Најпрво се спогодуваа со некаков арабаџија, жилава пенушка со исламско спокојство во очите и мислеа дека се ќе е како што бараше Отец Симеон.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Акцијата се одвива претпазливо и според планот: најпрво по роднини и доверливи луѓе.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Најпрво под нас блесна силен пламен, а потоа одекна грмеж, остар и задушлив, па почна да одзива и да се пренесува од планина до планина...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Коле најпрво ме погледна намуртено, а потоа го развлече лицето во пријатна насмевка.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ги одбиле најпрво Бугарите, а потоа со борба, со пукање, отстапувале по оваа патека, се спуштале низ оваа корија, а некаде над нашата колиба излегле кон Грамадна, а оттаму на север, кон Осоговските Планини...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Утредента татко ми најпрво долго го немаше. Повеќе часа.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Најпрво се изгубило помалечкото, еден ден не се вратило во колипката.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Но најпрво откога ќе измешавме сѐ, откога целиот небески свод ќе го удревме наопаку, Метеорот помирливо ќе речеше: - Добро де, будалчиња едни, што сте запнале толку, што е тоа најважно, Сонцето или Земјата, Земјата или Сонцето, сеедно, важно да знаете дека се движат, важно нешто се движи, доволно е толку!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Во тој вид раскажувачка постапка најпрво ни се сугерира впечатокот дека сето она што го читаме е автентично, дека книжевниот свет на Чинго е изграден врз претпоставката на вистинското постоење на неговиот стварен образец во самиот живот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Ведане, оди најпрво во бањата и искапи се, - нареди татко ми, потоа ќе ни раскажуваш надолго и нашироко. Неволно го послушав.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Најпрво, перцептивниот систем го сосекува ова изобилство, или не ќе можеме да преживееме.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Не можејќи да најде, му идеше помислата да се врати најпосле дома в село, да заврши со овој скитнички живот што го започнаа со Којо Пипилето, работејќи најпрво како ѕидарски работници во родното село, па и во соседниот град, па во други градови, оддалечувајќи се сѐ повеќе од родното место, како реки што одат во спротивен правец.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ја слушнав како тивко влегува, па се приближува кон спалните, ја отвора најпрво вратата кај брат ми, здраво мило, како си, го прашува, потоа продолжува кон мојата соба и ете ја кај мене.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Да не беше оваа војна во Босна и што знам јас уште каде не е, секако дека најпрво ќе одевме на Јадранско море, па потоа селско - планински туризам, но ете, проклета војна!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Најпрво ќе ти каже дали кај таа девојка имаш шанси или не, а потоа ќе ти објасни на кој начин да постапиш.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Најпрво ги оставив торбите, а онаа со преврските ја наметнав на рамо, ја зедов пушката и ја прицврстив, но имав само три куршуми – дум–дум.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
И најпрво кога ги фрлија свитоците на клада - по нив се фрлив и јас за да ги спасам.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И тоа што е избришано најпрво било запишано во вашите сопствени пустини та одговорот во себеси побарајте си го.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
